یکی از سیستمهای متداول در صنعت ساختمان های بلند مرتبه، سیستم لوله ای است. سیستمهای لوله ای ماند یک تیر طره با مقطع جعبه ای مدل سازی می شود. یکی از مشکلات این سیستم اثر لنگی برشی در تیرهای عمیق می باشد که نقش اتصالات نسبتا صلب را در هماهنگی ستونهای سازه لوله ای بازی می کند.به علت وجود لنگی برشی، تنش خمشی در عرض مقطع یک سیستم لوله ای به طور غیریکنواخت توزیع می گردد به طوری که تنش های ستون های گوشه بیش از ستون های میانی می باشد. این حالت در واقع اثر لنگی برشی مثبت نامیده می شود، ولی در سازه های لوله ای ممکن است حالتی رخ دهد که این مسئله برعکس شود، یعنی تنش و ستون های میانی بیشتر از ستون های گوشه شود و حتی در حالتهایی تنش در ستونهای گوشه به طرف صفر میل کند، به این پدیده لنگی برشی منفی می گوییم.در این رساله با مدل سازی و طراحی ساختمانهای 10، 25، 50 طبقه بتنی با سیستم لوله ای و تغییر پارامترهای ضریب شکل ساختمان ‏‎(aspect ratio)‎‏، فواصل ستونهای کناری، عمق تیرها، اثر استفاده از بادبندها در مناطقی مشخص، اثر استفاده از دیوار بتنی، تغییر ممان اینرسی تیرها در سه مدل ساختمان فوق، نتایج حاصل شده و نمودارهایی به دست آمده که تعدادی از نتایج و بررسی ها مهم بصورت اختصار از قرار زیر است:1- بارگذاری های مختلف تاثیر زیادی روی حداکثر لنگی برشی نمی گذارد.2- ضریب شکل ساختمان تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی لنگی برشی و عملکرد سازه دارد.3- استفاده از تعدادی ستون داخلی، بهینه ترین حالت جهت کاهش لنگی برشی است.