چکیده ندارد.

در این پایان نامه، الگوریتم های موازی برای ضرب ماتریسها، مورد بحث و بررسی قرار می گیرند. مقاله اصلی که این پایان نامه بررسی می نماید، مقاله ارائه شده توسط گانلز، لین، مارو و جین در سال 1998 ‏‎[13]‎‏ می باشد. گانلز، لین، مارو و جین پنج الگوریتم موازی برای ضرب ماتریس ها ارائه نمودند که در این الگوریتم ها ابعاد متفاوت ماتریس ها حائز اهمیت می باشند و این الگوریتم ها بر روی ساختار ‏‎mesh‎‏ پیاده سازی شده اند. با توجه به اینکه در الگوریتم های موازی، بهینه بودن الگوریتم از اهمیت خاصی برخوردار است، در این رساله ارزش تمام الگوریتم های ارائه شده محاسبه شده و بهینه بودن آنها ثابت می شود. سپس مقاله ارائه شده توسط انسیمو در سال 1997 ‏‎[1]‎‏ بررسی می شود. انسیمو ساختار ‏‎fibonacci hypercube‎‏ و خواص آن را مطرح نمود.در این رساله ابتدا به بیان الگوریتم های سری و موازی موجود برای ضرب ماتریس ها می پردزایم. سپس پنج الگوریتم موازی جدید ضرب ماتریس ها بر روی ساختار ‏‎mesh‎‏ و ‏‎‎‏دو الگوریتم موازی جدید بر روی ساختار ‏‎fibonacci hypercube‎‏ به تفضیل بیان می گردد.