این پژوهش با هدف مقایسه اعتماد به نفس کودکان مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی و کودکان سالم شهر تهران در سال 1377 انجام شده است. تعداد نمونه این پژوهش شامل 30 کودک مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی و 30 کودک سالم (8-12 ساله) بوده است. نوع پژوهش شامل پرسشنامه اعتماد به نفس و پرسشنامه دیگر حاوی متغیرهای دموگرافیک، بالینی و اجتماعی بوده که پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار ‏‎ep16‎‏ و آزمونهای آماری من ویتنی، کای دو، رگرسیون نان پارامتری تیل و ضرایب کندال و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های حاصل در ارتباط با اهداف پژوهش نشان داده است که: -اعتماد به نفس کودکان مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی پایین تر از کودکان سالم است ‏‎(p=0/000001)‎‏. -سن کودکان مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی بر اعتماد به نفس آنان تاثیر معنی داری ندارد. ‏‎(p<0/001)‎‏ -اعتماد به نفس دختران مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی پاینتر از دختران سالم است. ‏‎(p<0/0001)‎‏. - از نظر جنس بین اعتماد به نفس کودکان مبتلا به کمبود توجه همراه با بیش فعالی (کودکان مورد نیاز) اختلاف معنی داری پیدا نشد. ‏‎(p>0/05)‎‏. بر اساس یافته های این پژوهش پیشنهاداتی برای پژوهشهای بعدی ارائه شد.