در این تحقیق، خصوصیات نقطه جوش مقاومتی در اتصال فولاد-فولاد بدون پوشش و با پوشش قلع، برنج-برنج و فولاد-برنج مورد بررسی قرار گرفتند. اثر پارامترهای جریان زمان و فشار بر خواص مکانیکی، ابعاد دکمه جوش و ریز ساختار مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسی اثر جریان جوشکاری بر خواص اتصال فولاد-فولاد (با پوشش و بدون پوشش) نشان می دهد که با افزایش جریان جوشکاری تا قبل از بروز پاشش کلیه خواص بهبود می یابند. همچنین فولاد پوشش داده شده، نیاز به جریانهای بالاتری جهت رسیدن به خواص مناسب دارد. افزایش جوشکاری در فولاد پوشش داده شده با قلع، بهبود خواص مکانیکی و ریزساختاری را به همراه داشته است. افزایش زمان نگهداری، کاهش جزئی استحکام در محدوده مورد مطالعه را بدنبال داشته است و استفاده از فشار چکشی تاثیر چندانی بر نتایج نداشته است. در اتصال برنج-برنج، افزایش جریان جوشکاری ایجاد جوشی با خواص مناسب نموده است ولی با بروز پاشش کاهش خواص مشاهده می شود. استفاده از زمان کوتاه و جریان بالای جوشکاری نتایج مناسب تری را بدنبال داشته است. افزایش زمان نگهداری در این مورد استحکام جوش را بهبود داده است. در اتصال فولاد-برنج جهت ایجاد بالانس حرارتی از الکترودهایی با سطح تماس متفاوت استفاده شد. با انتخاب ترکیب مناسبی از پارامترهای موثر اتصال با خصوصیات مکانیکی مطلوب برقرار شد، با اینحال در بررسی میکروسکوپی ناحیه اتصال آثاری از درهم آمیختگی فولاد و برنج مشاهده نشد. جهت ارزیابی شرایط حرارتی در هر سه نوع اتصال، از مدل کامپیوتری فرایند در دو بعد استفاده شد. در این مدل معادله اصلی انتقال حرارت به روش اختلاف محدود حل می شود. نتایج بدست آمده از مدل در مورد اتصال فولاد-فولاد و برنج-برنج با نتایج تجربی سازگاری قابل قبول نشان می دهد.