دیدگاهها، تئوری ها و راهبردهای اقتصادی طی دهه های 80 و 90 تحول عمیقی را نسبت به دهه های 40 و 50 و 60 نشان می دهند. طی سالهای 1940 تا اواخر دهه 1970 به موجب عوامل شکست بازار وقوع حوادث متعدد اجتماعی، بلوک بندی های سیاسی-ایدئولوژیکی و حمایت تئوریسین های اقتصادی، راهبرد اقتصاد برنامه ای با مشارکت فعال دولت به عنوان استراتژی برتر رشد و توسعه شناخته شد. با وجود موفقیت های اولیه این استراتژی در طول دهه های 50 و 60 میلادی در اواخر دهه 70 و طول دهه 80 با مشکل عدم کارایی بر فعالیت های اقتصادی مواجه گردید. حاکمیت عدم کارایی بر فعالیت های اقتصادی، نه تنها دولت ها را در دستیابی به اهداف اقتصادی-اجتماعی ناکام گذاشت بلکه آنها را با مشکلات اقتصادی پیچیده و بغرنجی روبه رو نمود. لیکن دولت ها برای رهایی از مشکلات اشاره شده مجبور شدند به استراتژی ها راهبردهای اقتصادی نگاهی دوباره بیندازد و اکثر قریب به اتفاق آنها، گرایش به سوی نظام خود سامان بخش بازار آزاد، آزادسازی اقتصادی و خصوصی سازی بنگاهها و موسسات دولتی را به عنوان آلترناتیو مناسب پذیرفتند. بنابراین در این پایان نامه ضمن ارائه تعریفی از خصوصی سازی، به مطالعه مبانی نظری، علل، اهداف و روشهای خصوصی سازی می پردازیم. سپس تجربه برخی کشورها در زمینه خصوصی سازی و روند عملکرد آنها مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. و در بخشی دیگر به بررسی و تجزیه و تحلیل روند اجرایی، مسائل و مشکلات و ارزیابی عملکرد خصوصی سازی در ایران پرداخته می شود. در پایان به جمع بندی مطالب و ارائه چند توصیه سیاسی می پردازیم.