فرهنگ سازمانی به عنوان نظامی از ارزش های مشترک، اعتقادات و عادات در سازمان می باشد که با ساختار رسمی سازمان در جهت ارائه هنجارهای رفتاری تعامل دارد. با وجود یک فرهنگ قوی و منسجم، افراد ضمن کسب آگاهی بیشتر پیرامون اهداف و استراتژی های سازمان نسبت به ارزش ها، هنجارها احساس مسئولیت و تعهد و از کار احساس رضایت می کنند، که این مهم با تصمیم گیری های مناسب به بهبود روحیه و انگیزش و در نهایت افزایش عملکرد سازمانی و کمال منجر می شود. امروزه سازمان های موفق سعی می کنند با ایجاد یک فرهنگ مشارکتی در سازمان، آن هم با داشتن تعداد زیادی پیرو با برخورداری از سطح تعهدات بالا، ارزش ها، باورها و اعتقادات بنیانی را هم در سطح و هم در عمق گسترش داده و معیارهای تعیین رفتار سازمانی مطلوب را ارائه کنند. رشد، موفقیت و شکست سازمان ها نتیجه تصمیمات مدیران آن سازمان می باشد و وجود یک فرهنگ قوی باعث افزایش مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها و در نتیجه کارایی و اثر بخشی سازمان می شود. به همین خاطر لازم است در سازمان ها زمینه های آشنایی با فرهنگ حاکم و سبک تصمیم گیری مناسب را برای مدیران و کارکنان فراهم شود. تحقیق حاضر با عنوان بررسی عوامل فرهنگی و تاثیر آن بر سبک تصمیم گیری مدیران و با هدف دستیابی به میزان رابطه فرهنگ سازمانی و سبک های تصمیم گیری مدیران، مدیران و کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان فریدونشهر، فریدن، چادگان، و بوئین و میاندشت را مورد بررسی قرار داده است. فرضیه های تحقیق با استفاده از داده های گردآوری شده از طریق 38 پرسشنامه تکمیل شده توسط مدیران سازمان و 151 پرسشنامه پر شده توسط کارکنان سازمان و از طریق ضریب رگرسیون مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج زیر حاصل شد: -میان سطح تمایل زیردستان و سبک تصمیم گیری استبدادی رابطه خطی مستقیم وجود دارد که در سطح اطمینان 95% معنی دار است و لی رابطه ای بین فرهنگ تدام رویه و سبک استبدادی وجود ندارد. میان سطح تمایل زیر دستان و سبک تصمیم گیری مشاوره ای رابطه خطی معکوس وجود دارد که در سطح اطمینان 95% معنی دار است ولی رابطه ای بین فرهنگ ماموریتی و سبک مشاوره ای وجود ندارد. -میان فرهنگ مشارکتی و سبک تصمیم گیری مشارکتی رابطه خطی مستقیم وجود دارد که در سطح 95% معنی دار است ولی رابطه ای بین سطح تمایل متوسط به بالای زیردستان و سبک وجود ندارد. -میان سطح تمایل کارکنان و سبک تصمیم گیری تفویضی رابطه خطی معکوس وجود دارد که در سطح 95% معنی دار است ولی رابطه ای بین فرهنگ انعطاف پذیر و سبک تفویضی وجود ندارد.