این تحقیق به منظور بررسی علل خارج کردن دندانهای دائمی در شهرستان قزوین در سال 1376 ه . ش انجام گردید. تعداد 41 دندانپزشکی عمومی، 10 متخصص و 9 مرکز شهری و 23 مرکز روستایی تحت پوشش مرکز بهداشتی شهید بلندیان قزوین و تعداد 8 درمانگاه تحت پوشش ارگانهای مختلف در این طرح پژوهشی با پرکردن پرسشنامه های در اختیار قرار داده شده در انجام این تحقیق همکاری نمودند. در طول مدت (6 هفته) انجام طرح پژوهشی، 1291 بیمار (633 مرد، 655 زن و 3 مورد نامعلوم) به مراکز مخلتف بهداشتی - درمانی ذکر شده فوق مراجعه نمودند که در طی این مدت تعداد 2420 دندان خارج گردید. در این تحقیق بیماران 8 گروه سنی (12 - 6، 20-13، 30-21، 40-31، 50-41، 60-51، 70-61 و 70+) تقسیم شدند. با بررسی پرسشنامه های تکمیل شده تعداد و نوع دندانهای خارج شده مشخص شد و علت متغیرهای متفاوتی که در از دست دادن دندانها موثر می باشند با بکارگیری آزمونهای آنالیز ‏‎t-test‎‏ و آنالیز واریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که تعداد دندانهای خارج شده در مردان (1181 دندان) و زنان (1185 دندان) تقریبا مساوی بود. بیشترین و کمترین دندان خارج شده به ترتیب دندان آسیای اول پایین و دندانهای ثنایای پایین می باشد و گروه سنی 40 -31 سال بیشترین تعداد دندان را خارج کردند. پوسیدگی بیشترین علت خارج کردن دندانها در تمام گروههای سنی زیر 40 سال و بالعکس بیماریهای پریودنتال بیشترین علت خارج کردن دندانها در گروههای سنی بالای 40 سال می باشد. گروههای سنی 60 -50 سال بیشترین افرادی بودند که اقدام به خارج نمودن تمام دندانهای خود جهت درمان پروتز کامل کردند. مهمترین عامل کمکی در خارج کردن دندان، درد بوده است و از کل موارد خارج کردن دندانها 7/54 درصد مجوز علمی خارج شدن نداشتند و ضمنا ارتباط معنی داری بین شغل و میزان تحصیلات بیماران و تعداد دندانهای خارج شده مشاهده نشد.