عوامل محیطی بصورت یکسان در روی زمین پراکنده نشده اند و هر سرزمین با توجه به ویژگیهای خود از جمله خاک، دسترسی به آب-حاصلخیزی و اقلیم، قابلیتهای مختلفی جهت کشاورزی مراتع و ...، دارد. شیوه های مختلفی برای ارزیابی زمین جهت تعیین کاربری زمین وجود دارد. که با استفاده از روشهای سنتی و دستی و مطالعات میدانی، نقشه های تپوگرافی، عکسهای هوایی، تصاویر ماهواره ای و سیستم اطلاعات جغرافیای انجام می گیرد. در این تحقیق ارزیابی محیط طبیعی دشت خمین با استفاده از ‏‎gis‎‏ و سنجش از دور، انجام گرفت است. عدم استفاده از ‏‎gis‎‏ و سنجش از دور موجب اتلاف زمان، پائین آمدن دقت و سرعت می شود و با توجه به رشد جمعیت باعث فقر و گرسنگی و هزینه های ناشی از آزمون خطا می گردد. ‏‎gis‎‏: مجموعه ای از سخت افزار، نرم افزار، کامپیوتر، داده های جغرافیائی، مدیریت کارآمد برای ذخیره، جستجو، تحلیل، به روز کردن و نشان دادن اطلاعات زمین است. سنجش از دور: علم جمع آوری اطلاعات از اجسام بدون تماس با آنها می باشد. منظور از محیط طبیعی عوامل هستند که بواسطه فعالیت های انسانی بوجود نیامده باشند مثل اقلیم، خاک، منابع آب، فرسایش، شیب، جهت شیب، حاصلخیزی، در این تحقیق نقشه کاربری زمین بوسیله طبقه بندی با نظارت انجام شده است. که شامل: هشت کلاس، تحت عنوان 1-سنگلاخها 2-زمینهای زراعی تحت کشت آبی 3-دیم زارها 4-مراتع متوسط 5-کشتزارها و باغ 6-مراتع ضعیف 7-زمینهای بایر: 8-مناطق سکونتگاهی و مسیل. ارزیابی زمین بوسیله ارزیابی چند عامله شامل مراحل زیر است. 1-تشکیل ماتریس همبستگی. 2-استاندارد نمودن داده ها 3-وزن دهی 4-تجزیه و تحلیل داده ها. بعد از ایجاد ماتریس همبستگی، داده ها به روش فراوانی نسبی استاندارد شدند و از طریق دخالت تضاد و انحراف معیار وزن داده ها مشخص گردیده. برای تعیین وزن داده ها از دو روش کرتیک و زوجی استفاده گردیده است که در روش کرتیک با استفاده از تضاد و انحراف معیار و ضرب آنها وزن داده ها مشخص شده و در روش زوجی از جدل ؛ستی؛ استفاده شده برای درستی آن استفاده گردیده است که استاندارد آن باید از 10/0 کمتر باشد.