در این پایان نامه مدل الاستوپلاستیک دو سطحی حالت بحرانی برای ماسه ها ‏‎(manzari & dafalias, 1997)‎‏ مورد ارزیابی قرار گرفته است. این مدل بر اساس دو مفهوم تئوری خمیر مدلهای دو سطحی و مفهومی پارامتر حالت به صورت متغیر اصلی در فرمولاسیون مدل، برگرفته از قالب مکانیک خاک حالت بحرانی ارائه شده است. به منظور بررسی عملکرد مدل در حالتهای مختلف بارگذاری بر اساس فرمولاسیون مدل، الگوریتمی برای آن تنظیم گردیده و بعد از کالیبراسیون مدل برای ماسه ها ‏‎banding, toyoura‎‏ نتایج به دست آمده از مدل با داده های آزمایشگاهی مقایسه شده اند. نتایج بدست آمده نشان می دهند هر چند مدل در تفکیک رفتارهای انقباضی و اتساعی موفق نشان می دهد و پیش بینی های مدل برای محدوده ای از فشارهای همه جانبه و نشانه خلا در مدل کالیبره شده است مناسب می باشند، برای محدوده های دیگر فشار و دانسیته عملکرد مدل قابل قبول نمی باشد. به عبارت دیگر این مدل قادر نیست رفتار نمونه هایی که تحت تنش، حالت اولیه و زهکشی متفاوت با شرایط کالیبراسیون تهیه شده اند را با دقت خوبی پیش بینی نماید. این ضعف در مورد بارگذاری سیکلی و نمونه های متراکم تر از حالت بحرانی بیشتر خود را نشان داد.