میزان رسودآوری یک شرکت از مهمترین معیارهای ارزیابی شرکتها توسط سرمایه گذاران می باشد. سودهای گزارش شده شرکت، اطلاعات مربوط به گذشته می باشند، و با توجه به آنها می توان نحوه فعالیت شرکت و میزان موفقیت آن را در گذشته ارزیابی نمود. چنانچه سرمایه گذاران گذشته را مبنایی برای آینده قرار دهند، با استفاده از اطلاعات گذشته می توانند حدس بزنند که در آینده وضعیت شرکت چگونه خواهد بود، ولی این تنها یک حدس است که براساس اطلاعات گذشته بدست آمد، در حالیکه آینده ممکن است با گذشته تفاوت زیادی داشته باشد. در این صورت اطلاعات نسبتا موثق درباره آینده، بسیار با اهمیت خواهد بود و به نظر می رسد بهترین منبع اطلاعات موثق آتی برای استفاده کنندگان مدیریت خواهد بود. درآمد و سود آتی با توجه به تصمیمات مدیریت درباره سرمایه گذاری و نیز سیاست تولید و فروش، نحوه بازاریابی و سهم بازار و... در آینده مشخص می شود و بنابراین کسی که بیش از دیگران از این امر مطلع می باشد، مدیریت است. پس هر خبری راجع به آینده که توسط مدیریت ارائه می شود، طبعا بایستی حامل یک پیام به جامعه سرمایه گذاران باشد و این خبر از آنجائیکه از قابلیت اتکای بالایی برخوردار است، بایستی یک تغییر در باورها و عقاید سرمایه گذاران ایجاد نموده و در پی آن سرمایه گذاران در جهت تغییر در مجموعه سرمایه گذاری خویش و بهینه کردن آن گام برداردند. این عکس العمل سرمایه گذاران باعث تغییر در عرضه تقاضا و تغییر در قیمت بازار سهام می گردد. عکس العمل بازار سهام و یا حتی وجود یا عدم وجود تاثیر گزارشات و اعلامیه های مالی شرکت بویژه پیش بینی سود هر سهم توسط مدیریت شکرت در بازار بورس تهران موضوع این تحقیق می باشد.