طی فرآیند پیری و برخی دیگر پدیده ها یکی از بخشهای عمده سلولی که مورد حمله اکسایشی قرار می گیرد، غشاهای سلولی است. برای پی بردن به راهکارهای مولکولی این گونه رویدادها در این تحقیق از لیپوزوم های ساخته شده از فسفاتیدهای گلبول قرمز و فسفاتیدیل کولین زرده تخم مرغ به عنوان مدلهایی از غشاهای سلولی برای مطالعه پر اکسایش فسفولیپدها استفاده شده و اثر یونهای آهن دو ظرفیتی بر آنها بررسی شد. همچینین الگوی زمانی پراکسایش، اثر بارهای مثبت و منفی در غشا و اثر بتا-کاروتن بر فرآیند پر اکسایش مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات مربوط به پر اکسایش لیپوزومهای تهیه شده از فسفاتیدهای گلبولهای قرمز در حضور یونهای آهن دو ظرفیتی نشان داد که اگر بتا -کاروتن به هنگام ساخت لیپوزومها به مخلوط لیپیدی اضافه شده باشد هیچ تاثیر ضد اکسایندگی بر فسفولیپیدهای غشا لیپوزومی ندارد. در حالی که اثر ضد اکسایندگی بتا-کاروتن در غشا لیپوزومهای تهیه شده از فسفاتیدیل کولین تخم مرغ کاملا هویدا است و بتا- کاروتن در این غشاها موجب کاهش میزان پر اکسایش ایجاد شده توسط یونهای آهن دو ظرفیتی شده است. همچنین بررسی روند افزایش پیوندهای دو گانه مزدوج در غشا لیپوزومهای تهیه شده از فسفاتیدیل کولین که دارای بتا-کاروتن می باشد، نقش ضد اکسایندگی بتا-کاروتن را به خوبی در این غشاها به اثبات می رساند. در مورد غشا لیپوزمهای تهیه شده از فسفاتیدهای گلبول قرمز در حضور یونهای آهن دو ظرفیتی وجود بار منفی و مثبت در میران واکنش یا طول زمان تاخیری تاثیری ندارد، در حالی که در غشا لیپوزمهای تهیه شده از فسفاتیدیل کولین در حضور یونهای آهن دو ظرفیتی وجود بار منفی باعث کاهش میزان واکنش پر اکسایش و بار مثبت باعث افزایش میزان واکنش پر اکسایش فسفولیپیدهای غشا می شود. با استفاده از این نتایج، نظریات و راهکارهای ارائه شده در مورد نحوه اثر یونهای آهن و همچنین تاثیر بار غشا روی پر اکسایش لیپیدها مورد نقد و بررسی قرار گرفتند.