هیچ یک از مصالح ساختمانی به تنهایی بادوام یا بی دوام نیست بلکه اندرکنش مصالح ساختمانی با محیط اطراف، تعیین کننده دوام است. بنادر جنوبی کشور ایران از جهت شرایط محیطی دارای حادترین وضعیت ممکنه می باشد و بتنی که در این شرایط ساخته می شود باید دارای مقاومت و دوام کافی باشد در ساخت سازه های بتن مسلح در این مناطق در گذشته از سیمان نوع 2 و 5 استفاده می شد که پس از گذشت زمان مشخص گردید این بتنها دارای مقاومت و دوام کافی نمی باشند. این عوامل باعث گردید تا از مواد افزودنی برای مرتفع کردن مشکلات موجود در بتن استفاده شود. یکی از این مواد افزودنی میکروسیلیس می باشد. این ماده افزودنی بخاطر شرایط فیزیکی و شیمیایی که دارد نقش بسیاری در افزایش مقاومت وکاهش نفوذپذیری دارد. نمونه های ساخته شده با درصدهای مختلفی از این ماده افرودنی در شرایط محیطی بنادر جنوبی کشور در فاصله جذر و مد بمدت 180 روز نگهداری شد. پس از انجام آزمایش بر روی این نمونه ها و مقایسه آنها با بتن های شاهد ملاحظه گردید که بتن حاوی میکروسیلیس باعث کاهش نفوذپذیری می شود اما مقاومت رشد زیادی در مقایسه با بتن های شاهد ندارد.