یکی از دلایل اصلی شکست درمانهای ریهش، دبریدمان ناکافی ریشه و یا گم شدن و عدم دبریدمان یک کانال ریشه در حین درمانهای اندودانتیک است. یکی ازدندانهایی که در طی درمان ریشه همواره مسئله ساز بوده است دندانهای ثنایای فک پایین است. این دندانها علیرغم ظاهر ساده آنها از نظر دشواری کار پس از دندانهای مولر و پرمولر قرار می گیرند. جهت بررسی آناتومی داخلی این دندانها مطالعه ای به شرح زیر انجام شد. دویست و پنجاه و هشت دندان ثنایای مندیبل، پس از دکلسیفیکاسیون و تزریق مرکب هندی ‏‎(india ink)‎‏ رنگ آمیزی شدند. سپس با استفاده از متیل سالیسیلات ‏‎(methyl salicylate)‎‏ شفاف شدند آنگاه با استفاده از برش عمود بر محور طولی دندان، به 6 مقطع در مقاطع 1 و 2 و 3 و 5 و 7 و 9 میلی متری از آپکس دندان تقسیم شد، بدین ترتیب تعداد 1548 نمونه و توسط ‏‎stereomicroscope‎‏ مورد مطالعه قرار گرفت.