برای آنکه یک سیستم سازه ای بتواند در مقابل زلزله مقاوم باشد باید سه خاصیت: 1- سختی 2- شکل پذیری 3- مقاومت را طوری در خود داشته باشد که بتواند معادله:‏‎(capacity)‎‏ ظرفیت > ‏‎(demmand)‎‏ نیاز را برآورد سازد. سیستم بادبند زانوئی به علت برخورداری از رفتار چرخه ای مناسب پارامترهای فوق را بخوبی بطور همزمان تامین می نماید. دراین سستم سختی جانبی توسط یک بادبند قطری که حداقل در یک انتهاب به یک عضو زانوئی متصل گردیده تامین می شود و استهلاک انرژی از طریق تسلیم خمشی عضو زانوئی انجام می پذیرد.در این تحقیق ما سیستم های مختلف ماقوم در برابر بارهای جانبی را بررسی نموده و با بادبندهای زانوئی مقایسه کرده ایم و برای اینکه بتوانیم یک معیار طراحی مناسب برای بادبند زانوئی ارائه دهیم چند سیستم زانئوی با ابعاد مختلف را تحت زلزله السنتر و تحلیل نموده و با توجه به عوامل کنترل یک نسبت بهینه بین سختی عضو زانوئی و عضو بادبند پیشنهاد نمودیم.