پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که با هدف تعیین برخی عوامل مرتبط با نحوه رعایت رژیم دارویی در بیماران مبتلا به بیماری کرونری قلب انجام گردید. بدین منظور 150 بمیار مبتلا به بیماری کرونری قلب از طریق نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان یکی از درمانگاههای قلب و عروق وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بودند از: پرسشنامه برای کسب اطلاعات دموگرافیک، عوارض جانبی دارو، وضعیت جسمانی، شناخت و خودگزارشی بیمار از رعایت رژیم دارویی؛ پرسشنامه سنجش نگرش؛ فرم شمارش قرص برای تخمین نسبت رعایت رژیم دارویی؛ اندازه گیریهای بیولوژیک؛ اسناد ومدارک موجود. داده ها در طی دو مرحله جمع آوری شدند، بدین صورت که در ملاقات اول، پرسشنامه ها تکمیل گردیده و در ملاقات دوم (یکماه بعد) براساس شمارش قرصها، نسبت رعایت رژیم دارویی تخمین زده شد. در نهایت داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و آزمونهای آماری مجذور کای، فیشر و ضریب توافقی چوپروف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، نتایج حاصله از این بررسی نشان داد که فقط 28% از بیماران رژیم دارویی را بخوبی و 56% بطور ضعیف رعایت نموده اند. در ضمن ما بین دو روش خودگزارشی بیماران و شمارش قرصها ارتباط بالایی وجود داشت ‏‎(p<0/005)‎‏.همچنین عواملی مانند سن، تحصیلات، شغل، دریافت آموزش و منابع آن، مدت ابتلا به بیماری قلبی، دفعات بستری و سطح شناخت مددجویان بعنوان عوامل مرتبط با نحوه رعایت رژیم دارویی شناخته شدند. ارتباط معنی داری بین یکسری عوامل از جمله جنس، وضعیت تاهل، وضعیت کفالت، ساختار خانواده، داشتن بیمه درمانی، وجود پرسنل بهداشتی و سابقه بیماری قلبی در خانواده، ابتلا به بیماری دیگر، وجود مشکل در تهیه دارو، عوارض جانبی دارو، وضعیت جسمانی، نگرش و رعایت رژیم دارویی یافت نشد. بنابراین با ارائه برنامه های آموزشی در ارتباط با رژیم دارویی که براساس سطح شناخت تجارب، تواناییها و سبک زندگی بیماران تدوین شده باشند، می توان موجب ارتقا رعایت رژیم دارویی گردید.