رسوبات 12 متر نخست منطقه صدرآباد واقع در میانه دشت زرند (شمال ساوه) شامل دو بخش می باشند. سطحی ترین افق رسوبات سیلابی بوده و افق های زیرین رسوبات مارنی و یا سیلتی رسی دریاچه ای یا ماندابی و محیط های مرتبط با آن است که در اعماق و شرایط مختلف نهشته شده اند. این رسوبات درواقع عصاره محصولات فرسایش فیزیکی و شیمیایی سنگهای عمدتا آذرین و آذرآواری با ترکیب اسید تا متوسط هستند که بیشتر گستره ساوه را فراگرفته است. این رسوبات همراه با روان آبهای موجود به سمت بخشهای پست دشت از جمله صدرآباد حمل شده و به شکل رسوبات ریزدانه برجا مانده اند. تمام نمونه ها دارای چهار کانی رسی اسمکتیت، ورمیکولیت، ایلیت و کائولینیت هستند. یکسانی نسبی پاسخ آنالیز دیفراکتومتری ‏‎(xrd)‎‏ هجده نمونه انتخاب شد با وجود آنکه از اعماق و سنهای متفاوت می باشند گواه این واقعیت است که ترکیب کانی شناسی بخش رسی جدا شده از رسوبات بیشتر جنبه موروثی داشته و سهم فرآیندهای داخلی حوضه در تعیین آنها کمتر بوده است. همچنین نتایج حاصل از آنالیز شیمیایی تعدادی از نمونه ها که تا جای امکان تغلیظ شده و تنها حاوی رس بودند نشان دهنده فرمول ساختمانی معادل این کانیها است که در واقع متوسط ترکیب چهار کانی فوق می باشد. بدست آوردن ترکیبی متعادل از مجموعه اکسیدهای موجود به نوبه خود تاکیدی بر نتایج حاصل از دیفراکتومتری بوده نشان دهنده ترکیب رسی این مجموعه است.