بیماری پاو دهان یا تب برفکی یکی از بیماریهای حاد ویروسی و بسیار مسری زوج سمان محسوب می شود که به لحاظ ایجاد کاهش وزن، کاهش تولید، سقط جنین و مرگ و میر دامهای جوان ... از نظر اقتصادی و بهداشتی اهمیت زیادی دارد. همچنین به سبب گسترش و انتشار سریع بیماری و تحریم تجاری کشورهایی که بیماری در آنجا بروز می کند، این بیماری را بصورت یکی از مهمترین بیماریهای دامی در جهان مطرح می نماید. بیماری در بالغین بصورت همه گیری وسیع در گله ظاهر می شود و در حیوانات نابالغ خصوصا در شیرخواران این بیماری بصو ت حاد ظاهر گشته و مرگ و میر ناشی از ابتلا به بیماری نیز بسیار بالا می باشد. عامل مولد بیماری، ویروس تب برفکی از خانواده پیکورناویریده و از جنس آفتوویروس می باشد تاکنون هفت سروتیپ ‏‎(asia1, sat3, sat2, sat1, c, o, a)‎‏ و حدود بیش از 80 تحت تیپ برای آن شناسایی گردیده اند. بعضی از سروتیپ های مسبب این بیماری در ایران بومی بوده و تاکنون واگیریهای متعددی با سروتیپ های ‏‎asia1, o, a‎‏ از اقصی نقاط کشورمان گزارش گردیده است، بطوریکه از تعداد نمونه های مرضی دریافتی (اپتیلیوم دهانی) مربوط به 372 راس گاو و گوسفند (338 نمونه گاوی و 34 نمونه گوسفندی) 151 مورد مثبت تشخیص داده شد که 18 مورد آن گوسفندی و بقیه گاوی بوده است. بیشترین سروتیپ درگیر ‏‎o‎‏ و سپس ‏‎asia1, a‎‏ می باشد. بیشترین درگیری مربوط به ماههای بهمن و اسفند و کمترین مربوط به ماه آذر می باشد. (مربوط به سال 1379) همچنین در این بررسی روشهای تشخیص آزمایشگاهی جهت تعیین آنتی ژن بافتی مورد ارزیابی قرار گرفتند و با قرار دادن کشت سلول بعنوان ملاک سنجش حساسیت آزمایشات الیزا و ثبوت عناصر مکمل مورد مقایسه قرار گرفتند بطوریکه از 100 نمونه مرضی، 78 نمونه در کشت سلول مثبت نشان داده شد و از میان آن نمونه ها در الیزا و ثبوت عناصر مکمل به ترتیب 49 نمونه و 26 نمونه مثبت تشخیص داده شدند که می توان گفت حساسیت الیزا 62 درصد و ثبوت عناصر مکمل 30 درصد نسبت به موارد مثبت کشت سلول می باشد. بدین ترتیب حساسیت الیزا نسبت به ثبوت عناصر مکمل بیش از دو برابر می باشد.