چکیده: مطالعه حاضرجهت بررسی رابطه بین میزان مهارت های سه گانه مدیران بر یادگیری سازمانی در دانشگاه تربیت مدرس درسال1389 انجام شده است. روش پژوهش توصیفی (بررسی) بوده وپس از جمع آوری داده ها، جمعیت این تحقیقات شامل کارکنان دانشگاه تربیت مدرس کل (340 =n). با توجه به جدول (گرجسای و مورگان) اندازه نمونه به 177= n که به صورت تصادفی ساده ازجامعه آماری انتخاب شدند برآورد شد. برای جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه استاندارد برای اندازه گیری سطح یادگیری سازمانی و همچنین پرسشنامه استاندارد (که توسط مارکورات)هنجاریابی شده بود برای اندازه گیری سطح مهارت های فنی، ادراکی و انسانی مدیران مورد استفاده قرار گرفت. پرسشنامه تنظیم شده دربین کارشناسان توضیح و پس از پاسخ گویی توسط آنها جمع آوری گردید. قابلیت اطمینان خود را به صورت 83/0 و 81/0 با استفاده از آلفای کرونباخ و مطالعه پایلوت شامل 30 شرکت کنندگان محاسبه شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آماراستنباطی و همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین سه نوع مهارت مدیریت (فنی، ادراکی و انسانی) و یادگیری سازمانی در دانشگاه تربیت مدرس وجود دارد. نتایج به دست آمده از رگرسیون چندگانه نشان داد که در میان سطوح متغیر مستقل (سه نوع از مدیریت مهارت - فنی، ادراکی و انسانی) مهارت ادراکی از مدیریت تاثیر بیشتری بر یادگیری سازمانی کارکنان در مقایسه با دو نوع مهارت دیگر دارد ومهارت های فنی تاثیر کمتری در مقایسه با مهارت انسانی و ادراکی دارد. واژگان کلیدی: یادگیری سازمانی، مهارت مدیران، رفتارسازمانی، منابع انسانی، مهارت (فنی، انسانی و ادراکی)

در این تحقیق تحت عنوان بررسی علل ترک خدمت کارکنان دانشگاه تربی مدرس سعی شده تا مهمترین عواملی که می توانند موجبات ترک خدمت کارکنان را فراهم آورند شناسایی و پیشنهاداتی جهت بهبود و یا تقلیل آنها ارائه گردد. عوامل فوق در قالب یک فرضیه اصلی (بین کاهش رضایت شغلی و میزان ترک خدمت کارکنان رابطه معنی دار وجود دارد) و پنج فرضیه فرعی (تاثیر نابرابر حقوق و مزایا با سازمانهای مشابه، عدم ثبات جایگاه شغلی، احساس عدم امکان ارتقا مناسب، تفاوت در ارزش گذاری افراد هم سطح، کاهش تعهد سازمانی و رابطه آن با ترک خدمت کارکنان) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی و از طریق مطالعه کتابخانه ای و پرسشنامه ای با استفاده از روشهای آماری (آزمون دو جمله ای، کای دو و فریدمن) روابط بین هر یک از متغیرهای فوق با ترک خدمت مورد بررسی قرار گرفت و به ترتیب اهمیت مشخص گردید که عدم امنیت شغلی در درجه اول، تفاوت در ارزش گذاری در مرتبه دوم، کاهش تعهد سازمانی در مرتبه سوم، عدم ارتقا مناسب در مرتبه چهارم در ترک خدمت کارکنان تاثیر گذارند ولی تفاوت در حقوق و مزایا با سازمان مشابه (دانشگاه تهران) با توجه به نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت تفاوت معنی داری در حقوق پرسنل وجود ندارد و تفاوت در مزایا نیز چشمگیر نیست. براساس نتایج بدست آمده پیشنهاداتی در زمینه بهبود و یا تقلیل عوامل تاثیر گذار در ترک خدمت کارکنان ارایه گردیده و همچنین برای پژوهشگرانی که متمایل باشند در این زمینه تحقیقاتی انجا دهند توصیه هایی ارایه شده است.