مفلوکین یک داروی ضد مالاریا از دسته کینولین متانولها است که به صورت تک دوز در درمان و پیشگیری مالاریای فالسیپارم مقاوم به درمان بکار می رود. این دارو به صورت مخلوط راسمیک دوانانتیومر (+) و (-) استفاده می شود. بررسی های صورت گرفته نشان داده اند که انانتیومرهای مفلوکین در خصوصیات فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک با یکدیگر تفاوتهایی نشان می دهند. بطور مثال نشان داده شد که غلظت پلاسمایی و خونی انانتیومر (-) در یک داوطلب سالم بیشتر از انانتیومر (+) است همچنین نشان داده شده که نیمه عمر انانتیومر (-) بیشتر است. و یا اینکه انانتیومر ‏‎sr‎‏ (-) تمایل بیشتری برای مهار استیل کولین استراز دارد. طبق بررسی های انجام شده تاکنون مطالعه ای در رابطه با توزیع انانتیومرها در سلولهای خونی و بخصوص گلبول قرمز که محل اصلی زندگی انگل مالاریا است انجام نشده است. در مطالعه حاضر با استفاده از روش ‏‎hpic‎‏ و دتکتور فلورسانس توزیع انانتیومرهای مفلوکین در داخل گلبولهای قرمز در شش فرد سالم و بالغ (سه زن و سه مرد) با محدوده سنی 40 - 20 سال و هماتوکریت خون تام در محدوده 51 -43 درصد بررسی شد. نتایج نشان دهنده تجمع بیشتر انانتیومر (+) در داخل گلبولهای قرمز بود. در یک آزمایش دیگر تجمع انانتیومرهای مفلوکین در گلبولهای قرمز جدا شده از عوامل خونی دیگر مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده تجمع غیر استریوسلکتیو انانتیومرها در گلبولها بود با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه به نظر می رسد تجمع مفلوکین در گلبولهای قرمز به خودی خود استریو سلکتیو نبوده و در اثر عوامل دیگر موجود در خون از جمله سلولهای خونی دیگر و یا اتصال پروتئینی تجمع استریوسلکتیو دیده می شود.