تاکنون مطالعات محدودی در زمینه رفتار روانگرایی رسوبات لایه لایه لای و ماسه صورت گرفته است. در حالیکه این رسوبات به فراوانی در نهشته های طبیعی یافت شده و وقوع روانگرایی در حین زلزله در آنها گزارش شده است.اهداف مورد نظر در این تحقیق بررسی اثر آرایش لایه ها و مقدار ریزدانه های (لای) بر رفتار روانگرایی نمونه های لایه لایه و همگن ماسه لای دار، مقایسه رفتار روانگرایی نمونه هایی لایه لایه و همگن و بررسی اثر ساختار خاک بر رفتار روانگرایی نمونه های لایه لایه بوده است.برای دستیابی به این اهداف یک برنامه آزمایشهایی شامل 27 آزمایش سه محوری فشاری زهکشی نشده با کنترل کرنش بر روی نمونه های ماسه لای دار با درصد لای و آرایش متفاوت لایه های صورت گرفته است.نمونه ها به دو روش تراکم کاهش یافته ‏‎(undercompaction)‎‏ (برای نمونه های همگن و لایه لایه) و رسوبگذاری در آب ‏‎(water sedimentation)‎‏ (برای نمونه های لایه لایه) تهیه شده اند.مقدار ریزدانه ها بین 20 تا 60 درصد تغییر داده شد و سه آرایش لایه های متفاوت مورد آزمایش قرار گرفتند. هر نوع از نمونه ها با درصد لای و آرایش لایه های مربوطه، در سه تنش همه جانبه 150، 300 و 500 کیلو پاسکال مورد آزمایش قرار گرفتند.نتایج نشان دادند که پتانسیل روانگرایی نمونه های ماسه لای دار بیشتر تحت تاثیر مقدار ریزدانه هاست تا آرایش لایه های لای و ماسه، ضمنا افزایش درصد لای در ابتدا باعث افزایش پتانسیل روانگرایی نمونه های شده و در ادامه، افزایش بیشتر درصد لای پتانسیل روانگرایی نمونه ها را کاهش می دهد. همچنین مشاهده شد که ساختار ایجاد شده در خاک در حین نمونه سازی، می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر رفتار و پتانسیل روانگرایی نمونه ها داشته باشد.