اجرای موثر حقوق بین الملل بشردوستانه( بعنوان شاخه ای از حقوق بین الملل) در گرو رعایت و تضمین رعایت این حقوق از سوی دولتها است؛ بر همین اساس، اقدامات مقتضی دولتها، در زمان صلح و در زمان جنگ، عنصر اساسی کاهش نقض های حقوق بین الملل بشردوستانه است. یکی از تعهدات مهم دولتها جهت نظارت بر چگونگی اجرای قواعد بشردوستانه از سوی متخاصمین، تعیین "قدرت حامی" است؛ قدرت پیش گفته، دولت یا سازمان بیطرفی است که ازسوی یکی از متخاصمین انتخاب شده و وظیفه اش حمایت از منافع دولت انتخاب کننده است. در این میان کمیته بین المللی صلیب سرخ نفوذ و تاثیر فزاینده ای در مخاصمات مسلحانه داشته و خلا ناشی از فقدان قدرت حامی را بدون یدک کشیدن عنوان "قدرت حامی" پر کرده است. و علاوه بر توسعه، تدوین و حسن اجرای حقوق بشردوستانه، بطور مستقیم در اجرای این حقوق مشارکت کرده است. پژوهش حاضر مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی و فیش برداری از منابع کتابخانه ای و دیگر منابع روز است. هدف از نوشتار پیش رو، تبیین و تحلیل تدابیر مختلف از سوی دولتها و از طرفی بازشناساندن نقش نهاد مغفول" قدرت حامی"در جهت تضمین اجرای حقوق بین الملل بشردوستانه است. در نهایت می توان گفت که قدرت حامی در صورت انتخاب و انجام درست وظایفش نقش بسزایی در تضمین اجرای حقوق بشردوستانه خواهد داشت، اما در حال حاضر حصول توافق دولت ها به تعیین این نهاد، بعید به نظر میرسد.

چکیده ندارد.

این رساله که تحت عنوان ((مسوولیت بین المللی دولتها در قبال آلودگی های هسته ای)) می باشد در دو بخش تهیه شده است. بخش اول: مبانی مسوولیت بین المللی دولتها در قبال آلودگی های هسته ای.گاهی اوقات دولتها فعالیتهایی انجام می دهند که علی رغم اینکه مجاز است و بوسیله حقوق بین الملل منع نشده است اما به سایر دولتها لطمه می زند. در اینجا تحمیل بار مسوولیت بر دولتها براساس سیستم خطا درست نیست زیرا دولتها خطایی مرتکب نشده اند لذا بهتر است مسوولیت را براساس سیستم خطربار نماییم. براساس این سیستم دولتها بخاطر اعمال خطرناکی که انجام می دهند مسوولیت پیدا می کنند و موظف به جبران خسارت هستند. کمیسیون حقوق بین الملل در سال 1998 پیش نویسی را تحت عنوان ((مسوولیت بین الملل دولتها در قبال نتایج زیانبار اعمال جمع ندشه در حقوق بین الملل)) ایجاد کرده است که شامل بخشهایی از قبیل پیشگیری، اطلاع رسانی همگانی، یاری رسانی اضطراری و... می باشد. بررسی این پیش نویس ما را با نظرات حقوقدانان در این موضوع آشنا می نماید.بخش دوم: مسوولیت بین المللی دولتها در قبال آلودگیهای هسته ای.این بخش در چهار فصل تهیه شده است. فصل اول مسوولیت دولتی دولتها را مورد بررسی قرار می دهد و بوسیله عرف بین المللی و معاهدات، مسوولیت دولتها را در این زمینه بررسی می نماید. فصل دوم مسوولیت مدنی دولتها در قبال آلودگی های هسته ای را مورد بررسی قرار می دهد و دو کنوانسیون پاریس و وین را تحلیل می نماید. فصل سوم نواقص قواعد موجود را در قالب مسوولیت دولتی و مسوولیت مدنی بررسی می کند و در فصل چهارم ما شاهد پیشنهاداتی حقوقی برای ایجاد یک نظام منسجم در مورد مسوولیت هسته ای در آینده هستیم.