در این تحقیق حساسیت تخم و چهار سن لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینی ‏‎leptinotarsa decemlineata (say)‎‏ نسبت به ترکیبات بازدارنده سنتزکتین ‏‎lufenuron‎‏ با فرمولاسیون امولسیون 25% و ‏‎‏‎diflubenzuron‎‏ با فرمولاسیون پودر و تابل 25%) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ضمن جمع آوری تخم این حشره از مزارع اطراف دانشگاه ارومیه و روستای نازلو، سنین مختلف لاروی با اندازه گیری عرض کپسول سر مجزا گردیده و مورد آزمایش قرار گرفت. در این آزمایشات مقدار ‏‎lc50‎‏ ترکیبات مذکور بر روی تخم و لاروهای سنین اول، دوم و سوم و ‏‎ld50‎‏ آنها بر روی لارو سن دوم با استفاده از نرم افزار رایانه ای ‏‎mstatc‎‏ و روش ‏‎probit‎‏ تعیین گردید. برای تعیین ld50 تخم، دسته های تخم به مدت 10 ثانیه در غلظت های مختلف این دو ترکیب به تفکیک غوطه ور شدند و جهت تعیین ld50 سنین اول، دوم و سوم لاروی از اسپری پاشی بوته های سیب زمینی استفاده گردید. میزان ld50 ترکیب ‏‎lufenuron‎‏ بر روی تخم و لاروهای سن اول، دوم و سوم به ترتیب 65/682، 58 /4، 83/47 و 38/261 ‏‎ppm‎‏ برآورد شد و مقدار ld50 دیفلوبنزرون بر روی تخم و لاروهای سن اول، دوم و سوم به ترتیب 76/1795، 2001/71، 809/115 و 35/710 ‏‎ppm‎‏ محاسبه گردید. دز کشنده پنجاه درصد ld50 در مورد لاروهای سن دوم برای ‏‎lufenuron‎‏، ‏‎‏‎ppm139/56‎‏ و در مورد دیفلوبنزرون ‏‎‎‏67/913 ‏‎ppm‎‏ برآورد گردید. حساسیت لاروهای سن چهارم در برابر ترکیبات مذکور با رهاسازی لاروها روی بوته های سیب زمینی تیمار شده با غلظت های مختلف این ترکیبات تعیین شد و روند تلفات لاروی و اثرات تاخیردار ترکیبات مذکور در شفیره و حشره کامل بررسی گردید. مشاهده شد که ‏‎lufenuron‎‏ نسبت به ‏‎ditlubenzuron‎‏ تاثیر بیشتری روی آفت دارد. براساس داده های این تحقیق و به دلیل انتخابی عمل نمودن ترکیبات بنزویل فنیل اوره نتیجه گرفته شد که می توان این ترکیبات را در کنترل سوسک کلرادوی سیب زمینی به کار برد.