این رساله سعی دارد با طبقه بندی رنگ و نقش کاشیکاری در دو دوره صفوی و قاجار و انتخاب نقوش ویژه و مشابه، آنها را مورد مقایسشه قرار داده و دلایل تغییرات آنها را بررسی نماید. مشخص شدن انگیزه انجام تغییرات در این دوره ها می تواند زمینه های رکود وکم رنگ شدن حضور کاشی در دوره ه ای بعد را مشخص کند. در این رابطه دو مکان انتخابی از دو دوره صفوی و قاجار (مسجد و مدرسه چهارباغ اصفهان و مسجد و مدرسه عالی سپهسالار) بعنوان نمونه انتخبا گردیده ومورد مطالعه تطبیقی قرار گرفته است. شیوه های بکار گرفته شده در دوره صفوی به صورت تجریدی و انتزاعی است و عدم موجودات ذی روح بخصوص در اماکن مذهبی با نقوش هندسی، اسلیمی و ختایی به صورت تلفیقی در این دوره اجرا نشده است. گرایش دوره قاجار به آثار هنرهای تزئینی در غرب شدت فراوانی یافت و اشکال به صورت رئال و غیر انتزاعی و تقلیدی مورد استفاده قرار گرفت، قابسازی، مدالیون سازی، منظره سازی و تصاویر میوه و پرنده از موارد آن است. رنگ ها مورد استفاده در دوره صفوی؛ لاجوری، فیروزه ای زرد، مشکی و سفید بوده است که رنگ غالب لاجوردی و فیروزه ای می باشد. اما در دوره قاجار غیر از رنگهای دوره قبل از رنگهای قرمز-صورتی-بنفش و قهوه ای استفاده شده که رنگ غالب این دوره زرد بوده است.