کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدود کننده ی کشت گیاهان روغنی از جمله سویا می باشد. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهشی در راستای بررسی اثرات سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و کیفیت دانه در ارقام سویا به عنوان کشت دوم در منطقه ی مغان در سال 88 صورت گرفت. آزمایش به صورت طرح اسپلیت پلات بر مبنای طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده شد. در این پژوهش، چهار تیمار آبیاری به ترتیب، آبیاری پس از 60، 90، 120 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به عنوان فاکتور اصلی و سه رقم سویا با اسامی ویلیامز، لینفورد و 17l فاکتورهای فرعی را تشکیل دادند. نتایج نشان داد که بالاترین میزان عملکرد دانه در واحد سطح (3/3435 و 7/3119 کیلوگرم در هکتار) در سطوح آبیاری پس از 60 و 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a و کمترن آن (5/1693 کیلوگرم در هکتار) در سطح آبیاری پس از 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به دست آمد. مقادیر حداکثر ویژگی های رشد رویشی و زایشی نیز، به طور مشترک در سطوح آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a حاصل گردید. شاخص برداشت در سطوح آبیاری پس از 60 و 90 میلی متر تخیر از تشتک تبخیر کلاس a و در ارقام ویلیامز و لینفورد در بالاترین مقدار خود قرار داشت. بیشترین درصد پروتئین (45/34 و 66/31 درصد) در سطوح آبیاری پس از 120 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به دست آمد. همچنین، سطوح آبیاری اثر متغیری روی درصد روغن دانه داشت و در بین ارقام، بیشترین درصد روغن (56/24 و 36/24 درصد) به ترتیب، به ارقام 17l و ویلیامز تعلق داشت. بالاترین کارآیی مصرف آب دانه (43/0 کیلوگرم بر متر مکعب) در رقم ویلیامز حاصل شد. بیشترین کارآیی مصرف آب بیولوژیکی (66/1 و 34/1 کیلوگرم بر متر مکعب) به طور مشترک، در سطوح آبیاری پس از 120 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a حاصل شد. همچنین، بیشترین درصد جوانه زنی، وزن خشک گیاهچه و درصد گیاهچه های نرمال در سطوح آبیاری پس از 60 و 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به دست آمد.

در این پایان نامه، مسئله ی انتخاب یک یا دو رله در شبکه های رله ی دو طرفه و مبتنی بر کدگذاری شبکه بررسی شده است. هدف تعیین رله ی مناسب و تخصیص توان بهینه به منظور بهبود احتمال خطای بیت است. در بخش اول، روشی کارآمد جهت انتخاب یک رله در شبکه های رله ی دو طرفه ارائه می شود. در این روش، دو گره منبع تاثیر مهمی در انتخاب بهترین گره رله دارند. یکی از گره های رله را که کمترین احتمال خطای بیت را فراهم کند انتخاب می کنند. گره رله ی انتخاب شده برای مشارکت بین دو گره منبع استفاده می شود. کران های بالا و پایین دقیق مربوط به نسبت سیگنال به نویز و احتمال خطای بیت بررسی و تحلیل می شوند. سپس برای بهبود عملکرد شبکه، تخصیص توان بهینه بین منابع و گره رله در نظر گرفته می شود. نتایج حاصل از تئوری و شبیه سازی نشانگر عملکرد بهتر تخصیص توان بهینه نسبت به تخصیص توان مساوی می باشند. هم چنین در این بخش، عملکرد راهبرد های مختلف رله کردن بررسی و تحلیل می شوند. در بخش دوم، حالتی را در نظر می گیریم که امکان انتخاب دو رله بین منابع وجود داشته باشد. در این قسمت از بررسی ها، تاثیر یکی از فرستنده ها در انتخاب رله در نظر گرفته می شود. کدگذاری فضا-زمان الموتی و کدگذاری شبکه با هم ترکیب می شوند. نتایج به دست آمده نشان می دهند که انتخاب دو رله نسبت به انتخاب یک رله، احتمال خطای بیت را تا حد زیادی کاهش می دهد. تخصیص توان بین رله های انتخاب شده و فرستنده ها در نظر گرفته می شود که تخصیص توان مساوی بین فرستنده ها و رله های انتخاب شده بهترین نتیجه را در مورد احتمال خطای بیت نشان می دهد.

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری بر رشد ، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سورگوم دانه ای در سال زراعی 1379 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در منطقه لورک شهرستان نجف آباد بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا گردید.. کرتهای اصلی شامل چهار رژیم آبیاری ‏‎i1 , i2 , i3 ,i4‎‏ (بترتیب آبیاری پس از 100 ، 130 ، 160، 190 میلیمتر تبخیر از طشت تبخیر کلاس ‏‎a‎‏ ) بود و تیمار فرعی را چهار رقم سورگوم دانه ای به اسامی بومی اردستان ، پیام ، سپیده و کیمیا تشکیل می داد. کاشت در 5 تیر ماه در ردیفهایی به فاصله 60 سانتیمتر و فاصله بین دو بوته مجاور در روی ردیف 7 سانتیمتر و با دست انجام شد. با افزایش فواصل آبیاری از تیمار ‏‎i1 ‎‏ به ‏‎i4‎‏ طول دوره در ارقام سورگوم ، ارتفاع بوته ، مساحت برگ یک بوته ، شاخص سطح برگ ، طول خوشه ، تعداد خوشه در بوته ، تعداد دانه در خوشه ، وزن صد دانه ، عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت ارقام سورگوم بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافتند. در بین ارقام نیز از لحاظ صفات رویشی ، اجزای عملکرد و عملکرد دانه اختلاف چشمگیری وجود داشت. رقم بومی اردستان دارای بیشترین ارتفاع بوته ، تعداد برگ در بوته و عملکرد بیولوژیک و رقم سپیده دارای بیشترین طول خوشه و تعداد دانه در خوشه و رقم کیمیا دارای بیشترین طول دوره رشد و شاخص سطح برگ بودند و عملکرد دانه از بیشترین به کمترین مقدار متعلق به ارقام بومی اردستان ، سپیده ، پیام و کیمیا بود. اثر متقابل آبیاری در رقم برای صفات عملکرد و اجزای آن معنی دار بود. در حالیکه عملکرد رقم پیام بیش از سایر ارقام تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. رقم بومی اردستان کمترین میزان کاهش عملکرد(37 درصد) و ارقام کیمیا و سپیده نیز به ترتیب کاهش عملکردی معادل 39 و 44 درصد نسبت به تیمار ‏‎i1‎‏ داشتند و بطور کلی رقم بومی اردستان تحت شرایط مطلوب و همچنین تحت شرایط تنش خشکی نسبت به سه رقم دیگر بیشترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص داد.