حلالیت هگزانوئیک اسید و بوتیل استات در دی اکسید فوق بحرانی اندازه گیری شده است . بوتیل استات و هگزانوئیک اسید جرم مولکولی یکسانی دارند اما قطبیت و نقطه جوش هگزانوئیک اسید از بوتیل استات بیشتر می باشد. حلالیتها بصورت تابعی از فشار ‏‎(75-180)‎‏ بار در دمای ثابت 40 و 50 درجه سانتیگراد و در فشار ثابت 120 بار بصورت تابعی از دما ‏‎(40-80)‎‏ درجه سانتگراد اندازه گیری شده است. مقادیر حلالیت در دمای 50 درجه سانتیگراد برای هگزانوئیک اسید و برای بوتیل استات بدست آمده است . نتایج نشان می دهند که با افزایش فشار حلالیت هر دو ترکیب افزایش می یابد. در فشارهای پایین هگزانوئیک اسید بصورت دیمر وجود دارد و بعلت آنکه تعداد کربنها افزایش یافته حلالیت اسید کاهش یافته است. بررسی تاثیر دما روی حلالیت دو ترکیب نشان می دهد که با افزایش دما در فار ثابت 123 بار حلالیت هگزانوئیک اسید کاهش ولی حلالیت بوتیل استات افزایش می یابد. بر هم کن ‏‎co2‎‏ فوق بحرانی با بوتیل استات بعلت قطبیت کم آن نسبت به هگزانوئیک اسید بیشتر می باشد. در نتیجه حلالیت بوتیل استات از هگزانوئیک اسید بیشتر می باشد. وابستگی حلالیت هگزانوئیک اسید و بوتیل استات به مدار نمونه داخل سل و سرعت جریان دی اکسید کربن هم مورد بررسی قرار گرفته است . همچنین داده های تجربی توسط معادله کراستیل برون یابی شده است. مقادیر ‏‎k‎‏ (عددتجمع) برای هگزانوئیک اسید 4/1 و برای بوتیل 5/1 بدست آمده است.