در سال های اخیر با رشد روز افزون استفاده از شبکه های بیسیم و افزایش تقاضا برای ارسال ترافیکهای چند رسانهای نیاز به طراحی هایی که بتوانند با استفاده از تکنیک هایی باعث افزایش گذردهی و استفاده ی مناسب از ظرفیت شبکه شوند احساس می شود. وجود تکنیک هایی در لایه ی فیزیکی که از تداخل بسته ها استفاده می کنند زمینه ی مناسبی برای طراحی های لایه های بالاتر آگاه از این تکنیک ها را فراهم آورده است. در این پایان نامه طراحی بین لایه ای با در نظر گرفتن تکنیک های sic و spc مورد بررسی قرار گرفته شده است. sic تکنیک مفیدی برای دریافت همزمان چند بسته در شبکههای بیسیم است. spc نیز روشی برای ارسال همزمان چند بسته از یک فرستنده است. استفاده از sic و spc باعث افزایش گذردهی و کاهش تأخیر در شبکه های بیسیم میگردد. در این پژوهش از sic و spc در فرمول بندی یکپارچهی کنترل نرخ ورودی، زمانبندی و مسیریابی استفاده می شود. برای این منظور از مدل گرافی استفاده شده است که تأثیر sic وspc را در تعیین مدل تداخل لحاظ کند و اجازه ی دریافت همزمان و نیز ارسال همزمان به چند گره را به یک گره بدهد. همچنین یک الگوریتم زمانبندی با استفاده از sic و spc که بر اساس مدل فیزیکی تداخل است ارائه شده است. در ادامه به منظور افزایش گذردهی در شبکه های بی سیم کدینگ شبکه با sic و spc ترکیب شده است. نتایج شبیهسازی نشان میدهد که استفاده از این تکنیکها، میتواند گذردهی سیستم را افزایش دهد و در حالتهای خاص گذردهی شبکه حتی تا دو برابر افزایش پیدا میکند.

یکی از فاکتورهای مهم در کیفیت سرویس دهی تامین ارتباط با تاخیر کم در شبکه های بی سیم واحد سیار می باشد. هدف از ارتباط کم تاخیر ایجاد یک سرویس فاقد مختل شدگی برای واحد سیار می باشد. تاخیر در سرویس می تواند ناشی از تعویض کانال در حین یک ارتباط فعال باشد. به منظور جلوگیری از اختلال روشهای متعددی ذکر شده است. در اغلب روش ها سعی بر این است تا از گم شدن بسته های دیتا در زمان تعویض کانال جلوگیری شود . این کار با ذخیره بسته های دیتا در ایستگاه سرویس دهند اول و ارسال مجدد آنها به ایستگاه سرویس دهنده جدید واحد سیار صورت می گیرد. با این روش هر چند از گم شدن بسته های دیتا جلوگیری می شود ولی باعث ایجاد تاخیر در دریافت بسته های دیتا در واحد سیار می گردد. در این پایان نامه سعی بر این است تا علاوه بر رفع مشکل اختلال در زمان تعویض کانال که شامل جلوگیری از گم شدن بسته های دیتا و تاخیر کم در ارسال بسته های دیتا می باشد، از هدر رفتن منابع شبکه نیز جلوگیری شود. در این روش در ابتدا مسیر حرکت واحد سیار دنبال می شود و در نزدیکی مرز سلول ، سلول بعدی تخمین زده می شود.سپس بسته های دیتا کمی قبل از ورود واحد سیار به سلول جدید ، به ایستگاه اصلی این سلول تحویل داده می شود. بدین سورت قبل از ورود واحد سیار به سلول جدید بسته های دیتا به این سلول ارسال شده است. سپس واحد سیار اجازه پیدا می کند تا با این سلول تعویض کانال کند. به عبارت دیگر تعویض کانال بصورت اجباری انجام می شود. با این روش نه تنها از تاخیر و گم شدن بسته های دیتا جلوگیری می شود، بلکه از هدر رفتن منابع شبکه نیز جلوگیری بعمل می آید.