چکیده افزایش نیاز برای تولید توان الکتریکی، تجدید ساختار صنعت برق و تنگناها و محدودیت های ساخت خطوط انتقال جدید برای فاصله های دور انتقال توان و مشکلات اقتصادی و محیطی نیروگاه های بزرگ، موجب افزایش رغبت به تولید پراکنده قدرت شده است. واحدهای تولید پراکنده می توانند به لحاظ استراتژیک برای تقویت شبکه، کاهش تلفات و هزینه های عملیاتی، بهبود پروفیل ولتاژ و قابلیت اطمینان بازدهی در سیستم قدرت قرار گیرند. استفاده از واحدهای تولید پراکنده در سال های اخیر در مقالات مختلفی مطرح شده است. در این بین ارائه طرحی بهینه برای نصب واحدها در شبکه بسیار مهم است. در این تحقیق روشی شبه دینامیکی برای ارائه یک طرح بهینه چندساله شامل تعیین ظرفیت الکتریکی ، مکان و زمان نصب واحدهای تولید پراکنده ارائه شده است. مسئله مورد نظر در قالب یک مسئله بهینه سازی مقید به قیود شبکه و قیود مربوط به واحد تولید پراکنده تعریف شده و با هدف کاهش هزینه تلفات و هزینه انرژی تأمین نشده در یک بازه زمانی 5 ساله با استفاده از الگوریتم ژنتیک حل شده است. برای در نظر گرفتن قیود مربوط به مسئله از منطق فازی استفاده شده است. بار شبکه به صورت فازی بین 80% تا 120% مقدار نامی تغییر کرده و در نهایت ظرفیت واحدهای تولید پراکنده به صورت منحنی های فازی بدست می آید. در پایان روش مورد نظر برای ارائه طرح توسعه واحدهای تولید پراکنده در شبکه 24 شینه ieee پیاده سازی شده است. نتایج نهایی، کارایی این روش را در کاهش هزینه تلفات و هزینه انرژی تأمین نشده در طول 5 سال بهره برداری از شبکه نشان می دهد.

در این پژوهش هدف اصلی طراحی، ساخت و تست رانشگرگازسرد با توجه به نیازهای مأموریتی یک شبیه ساز سه درجه آزادی دینامیک وضعیت ماهواره است. از این رو در قدم نخست به شناسایی ساختار و مأموریت شبیه سازهای دینامیک وضعیت پرداخته شده و کارکرد رانشگرهای گازسرد در این شبیه سازها بررسی شده است. سپس با آشنایی با نیازهای مأموریتی شبیه ساز 1001(ساخته شده در آزمایشگاه تحقیقات فضایی ) و مبانی طراحی شیپوره ها به طراحی اولیهرانشگر گازسردمورد نیاز جهت کنترل وضعیت این شبیه ساز پرداخته شده تا مشخصات اولیه آن حاصل گردد. در ادامه با انجام شبیه سازی های عددی به کمک نرم افزار فلوئنت نتایج حاصل بررسی شده تا مشخصات نهایی ساخت نمونه تحقیقاتی بدست آید. در نهایت با ساخت و تست نمونه تحقیقاتی و انجام تغییرات در شیپوره این نمونه، نتایج تجربی بدست آمده به همراه نتایج تئوری تحلیل شده و حالت بهینه جهت ساخت نمونه مهندسی بدست آمده است. با ساخت نمونه مهندسی و انجام تست پذیرش باید سایر اجزای سیستم پیشرانش گاز سرد انتخاب، یا در صورت لزوم طراحی و ساخته شوند که در ادامه روند پژوهش به آن پرداخته شده است. همچنین در انتها روند نصب سیستم پیشرانش گاز سرد بر روی شبیه ساز 1001 و نتایج عملکرد شبیه ساز با مجموعه رانشگرهای گاز سرد انجام شده است.

با وجود اینکه آلیاژ ‏‎a356.0‎‏ آلومینیم علاوه بر دارا بودن امتیازات ویژه آلیاژهای آلومینیمی ( نقطه ذوب پایین ، رسانایی الکتریکی و حرارتی ، دانسیته کم ، استحکام بالا، ...) از قابلیت ریخته گری و سخت شدن رسوبی مناسبی برخوردار است و کاربردهای صنعتی زیادی خصوصا در مصارف نظامی و خودروسازی دارد با این حال متاسفانه در کشور عزیز ما تا حال کار چندانی برای بهبود کیفیت قطعات ریخته گری شده از این آلیاژ انجام نپذیرفته و یا همه گیر نشده است. هدف از تعریف این پروژه بهینه سازی ریخته گری آلیاژ ‏‎a356.0‎‏ آلومینیم و دستیابی به قطعاتی است که بتوانند با محصولات خارجی رقابت نمایند. برای دستیابی به هدف مذکور سه پارامتر طراحی سیستم های راهگاهی فیلترآسیون مذاب و اصلاح سازی ساختار مورد بررسی قرار گرفت و به توسط آزمایشهای متالوگرافی ، کشش و ضربه تاثیر تغییرات حاصل بر ساختار مطالعه شد. نتایج حاصل مشخص کرد که : برای دستیابی به گرید ‏‎a‎‏ باید طراحی سیستم راهگاهی بر اساس تئوری سرعت بحرانی صورت گیرد در این مسیر منوگرام پیشنهادی دکتر کمپل تا حدود زیادی می تواند راهگشا باشد. میزان اصلاح کننده باید در حد بهینه مورد استفاده قرار گیرد. در غیر اینصورت تشکیل ذرات بین فلزی ناشی از مواد اصلاح کننده و عناصر شارژ اولیه افت استحکام را به دنبال خواهد داشت.