این تحقیق به منظور ارزیابی عملکرد سم پاش پشت تراکتوری بوم دار در آزمایشگاه با استفاده از کارت های حساس به آب و در مزرعه بر روی علف های هرز مزرعه سیب زمینی انجام شد. برای انجام ارزیابی آزمایشگاهی از طرح آماری کاملاً تصادفی شامل شش سطح نوع نازل (نازل بادبزنی پلاستیکی آبی 11003، نازل با بادبردگی پایین پلاستیکی سبز 110015، نازل تی جت فلزی11006،نازل بادبزنی پلاستیکی قرمز 11004، ، نازل مخروط توخالی پلاستیکی سبز 15 و نازل مخروط توخالی پلاستیکی زرد02)، سه سطح فشار سم پاشی (5/1، 5/2 و 5/3 بار) و دو سطح سرعت پیش روی (45/5 و20/6 کیلومتر برساعت) با سه تکرار استفاده گردید و در ارزیابی مزرعه ای از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، برای تیمارهای مشابه، استفاده شد. برای ارزیابی آزمایشگاهی کاغذهای حساس به آب در مسیر سمپاشی نصب شد و پس از انجام پاشش آب، کاغذها جمع آوری و با وضوح dpi600 اسکن شد و با استفاده از نرم افزار پردازش تصویر سیبا(siba) قطر میانه حجمی، قطر میانه عددی، نسبت یکنواختی پاشش و چگالی پاشش برای هر یک از تیمارها تعیین گردید. برای ارزیابی عملکرد مزرعه ای علف های هرز قبل از سم پاشی، 20 و 30 روز پس از سم پاشی(با سم ترکیبی متری بوزین و پاراکوات) شمارش گردید و درصد کنترل علف های هرز محاسبه شد. تجزیه و تحلیل نتایج تحقیق نشان داد نازل بادبزنی قرمز 11004 و نازل با بادبردگی پایین سبز 110015 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تاثیر در میزان کنترل علف هرز هستند. بالاترین یکنواختی پاشش مربوط به نازل آبی 11003 و سرعت پیش روی 2/6 کیلومتر برساعت ومناسب ترین چگالی پاشش برای کنترل علف های هرز مربوط به نازل بادبزنی قرمز 11004 بود. به طور کلی نازل بادبزنی قرمز 11004 با فشار سمپاشی 5/2 بار و سرعت پیشروی 2/6 کیلومتر بر ساعت برای پاشش سموم علف کش در مزارع کشت ردیفی بخصوص مزارع سیب زمینی توصیه می شود.

زمانی معماری ایران دارای ویژگی های منحصر به فردی بود که ضمن توجه به مسایل زیباشناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیاز های اقلیمی هر منطقه نیز بوده است. فنون و قواعد به کار رفته در این معماری، بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در خود به وضوح دارد. اما امروز در جریان تحولات صنعتی و... که نتیجه آن نادیده گرفتن هنر و فرهنگ ایرانی و تخریب طبیعت و محیط زیست است ، پیکری فرسوده و ناپایدار از بافت شهری برجای مانده است. رساله حاضر به بررسی چگونگی شکل گیری یک جریان نوین معماری تحت عنوان موزه هنر و فرهنگ آذربایجان با رویکرد معماری پایداری اکولوژیکی می پردازد که هدف آن ایجاد مکانی برای جمع آوری ، حفاظت و نمایش آثار هنری و آموزش و پژوهش در زمینه هنر و فرهنگ ، با درنظر گرفتن اصول معماری پایداری اکولوژیکی و در صورت امکان توجه به کهن الگو های معماری اقلیمی ایرانی می باشد. به همین منظور به مطالعه ویژگی های اقلیمی اردبیل و اصول معماری پایداری اکولوژیکی و معماری اقلیمی ایرانی پرداخته که نتایج به دست آمده بیانگر نگاه هوشمندانه معماری گذشته ایران به مباحث اقلیمی و بومی همراه با حفظ محیط زیست می باشد. از طرفی امروزه تنها راهکارهای بومی بدون استفاده از تکنولوژی روز نمی تواند پاسخگو باشد بنابراین می بایست راه کار های فراموش شده در طراحی محیط پایدار شناسایی شده و با به روز نمودن آن ها با توجه به تکنولوژی های موجود ، از آن ها در طراحی ساختمان هایی پایدار با کمینه صدمات زیست محیطی استفاده نمود. لذا در نتیجه گیری پایان نامه بر استفاده از راه کارهایی اعم از بومی و غیر بومی در طراحی ساختمان های زیست محیطی تأکید شده است و بر همین اساس سعی شده در طراحی موزه منطقه ای هنر و فرهنگ آذربایجان از الگو های معماری پایداری اکولوژیکی با توجه به اقلیم اردبیل استفاده شود.

شترمرغ از اهمیت ویژه‏ای در صنعت گوشت برخوردار بوده و در کشورهای در حال توسعه، صادرات گوشت آن به عنوان یک منبع ارزشمند درآمد ارزی به شمار می‏رود. بنابراین نیاز به استفاده از یک فن‏آوری پیشرفته، برای تخمین سریع، غیرمخرب و حتی‏الامکان دقیق کیفیت و تازگی گوشت، لازم و ضروری به نظر می‏رسد. در تحقیق حاضر، فن‏آوری ماشین بینایی و پردازش تصویر جهت ارزیابی تازگی و کیفیت درونی گوشت شترمرغ شامل میزان اسیدیته، چربی و پروتئین براساس تغییرات ایجاد شده در رنگ گوشت به کار گرفته شد. بدین منظور یک چیدمان ماشین بینایی ساخته شد و پس از تصویربرداری از نمونه‏های گوشت، مولفه‏های رنگی روشناییl*، قرمزیa* و زردیb* در طول مدت زمان نگه‏داری نمونه‏ها در دمای چهار درجه، به کمک نرم افزار متلب پردازش و استخراج شدند. همچنین به‏منظور اعتبارسنجی مدل‏های بدست آمده، مقادیر اسیدیته، چربی و پروتئین نمونه‏ها بطور همزمان در آزمایشگاه بصورت مخرب اندازه‏گیری شد. مدل‏های رگرسیونی پیش‏بینی تازگی گوشت شترمرغ براساس مولفه‏های رنگیl*، a* ،b* ،r ،g و b به ترتیب با ضریب همبستگی 1/88، 4/86، 7/81، 9/86، 8/86 و 5/87 بدست آمد. همچنین مدل‏های رگرسیونی پیش‏بینی تازگی گوشت شترمرغ براساس مولفه‏های رنگی r، g،b ،h ، s، vو i به ترتیب دارای ضریب همبستگی 2/76، 5/77 ، 4/78 ،3/49، 2/49، 49 و1/51 بدست آمد. در نهایت مدل رگرسیونی تخمین چربی، پروتئین و اسیدیته گوشت شترمرغ با فن‏آوری ماشین بینایی و پردازش تصویر به ترتیب دارای ضریب همبستگی 38/83 ، 01/91 و 93/97 بود و برای تخمین تازگی گوشت شترمرغ با استفاده از شبکه‏های عصبی مصنوعی، از شبکه عصبی fitnet دو لایه با هشت نرون و تابع انتقال تانژانت سیگموئید در لایه مخفی، تابع انتقال خطی در لایه خروجی و تابع یادگیری لونبرگ مارکواردت بعنوان بهترین شبکه براساس عملکرد و میانگین مربعات خطا استفاده شد و تخمین تازگی با دقت 98/99 انجام شد. بنابراین می‏توان نتیجه گرفت، که تکنیک ماشین بینایی و پردازش تصویر، قادر است تازگی، میزان چربی، پروتئین و اسیدیته گوشت شترمرغ را با سرعت بالا و هزینه کم، حتی بصورت برخط تعیین ‏کرده و در صنایع غذایی استفاده شود.

امروزه خاک ورزی حفاظتی بعنوان بهترین راه حل برای کنترل فرسایش خاک بشمار می رود. یک ایده جدید برای کشت دقیق بذر در روشهای مختلف خاک ورزی حفاظتی ، استفاده از کارنده های حفره ساز است که براحتی می توانند در داخل بقایا ، زمینهای شیب دار و اراضی سنگلاخ کشت نمایند. این کارنده ها علاوه بر تامین عمق و فاصله دقیق بذرها محیطی بسیار مناسب برای جوانه زنی بذر ایجاد نموده و همچنین موجب حذف هزینه تنک کردن و کاهش میزان بذر مورد نیاز می گردند لذا در تحقیق حاضر اقدام به طراحی و ساخت یک دستگاه کارنده حفره ساز از نوع بیلچه ای ‏‎dibble punch planter‎‏ با موزع بیوماتیکی ( بشقاب خلا) جهت کشت ذرت گردید. این کارنده ابتدا حفره هایی با فاصله و عمق یکسان در زمین ایجاد نموده سپسی در داخل هرحفره یک بذر قرار می دهد و روی آنرا می پوشاند. دستگاه پس از ساخت در آزمایشگاه و مزرعه ارزیابی گردید. در این آزمایشها اثر سرعت پیشروی و شرایط سطحی زمین بر شاخص چند تای شاخص کیفیت تغذیه ، شاخص اشتباه ، دقت انحراف معیار فاصله بذرها ، متوسط فاصله بذرها ، ضریب تغییر فاصله بذرها، میزان قرارگیری بذرها در درون حفره ها ، میانگین عمق حفره ها ،میانگین عمق کاشت و میزان آسیب دیدگی بذرها مورد بررسی قرار گرفت.