در ساختمانها ، سقف طبقات علاوه بر قابلیت حمل بارهای قائم وظیفه جمع آوری و توزیع نیروی زلزله ایجاد شده در اثر اینرسی جرمهای متصل به دیافراگم و همچنین نیروی زلزله منتقل شده از اجزا قائم غیر پیوسته که فقط در بالای سقف واقع بوده و در زیر سقف قطع می شوند به اجزا قائم مقاوم در برابر زلزله مانند دیوار برشی ، بادبندها و یا قابهای خمشی را عهده دار هستند. بدین لحاظ طراحی دیافراگم کف از اهمیت زیادی برخوردار است . طراحی صحیح وابسته به یک مدلسازی و آنالیز درست می باشد. در این میان فرض صلبیت درون صفحه ای دیافراگم کف جهت ساده سازی مدل به طور گسترده ای در آنالیز ساختمانها مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این تحقیق بررسی میزان خطای ناشی از فرض صلبیت درون صفحه ای و صلبیت کامل دیافراگم کف و مقایسه نتایج با مدلسازی المان محدود دیافراگم می باشد. بهر حال فرض صلبیت درون صفحه ای در ساختمانهای بدون دیوار برشی با پلان منظم و نامنظم از دقت خوبی برخوردار است، در حالیکه این فرض در ساختمانهای با دیوار برشی می تواند خطای زیادی به همراه داشته باشد. همچنین تاثیر عوامل متعددی از جمله بازشوها ، نسبت ابعاد پلان ، تعداد طبقات ، ارتفاع طبقات ، موقعیت دیوارهای برشی ، نسبت سختی جانبی به سختی دیافراگم و .... بر نتایج آنالیز بررسی شده است.