با توجه به خسارات جبران ناپذیر زلزله ها خصوصا زمانی که در سازه پیچش بوجود می آید ، یافتن راهی برای کنترل پاسخ سازه ضروری می باشد . یکی از روش های موثر در کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها استفاده از میراگرهای الحاقی است و یکی از ساده ترین و موثرترین میراگرها که امکانات ساخت و اجرای آن در کشور مان موجود می باشد میراگر جاری شونده است . در پروژه حاضر به بررسی رفتار این میراگر در ساختمانهای سه بعدی دارای پیچش پرداخته شده است. بدین منظور قاب یک طبقه و چهار طبقه خمشی انتخاب گشته و در سه حالت خمشی ، با میراگر (شامل بادبند و قطعه میراگر) ، با بادبندبه تنهایی (همان بادبند استفاده شده با میراگر جاری شونده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای این سازه ها پنج خروج از مرکزیت از 0 تا 25/0 بعد سازه در نظر گرفته و برای پنج شتابنگاشت مختلف السنترو، سان فرنادو، ناغان، منجیل و طبس که همگی با شتاب ‏‎0/35g‎‏ همپایه شده اند ، تحلیل گشته اند.نتایج نشان می دهند که سازه با میراگر نسبت به سازه خمشی عملکرد بسیار مناسبی دارد.نتایج این سازه در برخی از پاسخ ها مثل تغییر مکانها و تغییر مکانهای نسبی از قاب بادبندی بیشتر بوده که به علت سختی بیشتر قاب بادبندی است. همچنین استفاده از میراگر برای تمام قابها در مقایسه با دو حالت دیگر سبب کاهش خسارت وارد آمده به سازه و کاهش چشمگیر تعداد مفاصل پلاستیک شده است.