یکی از شاخصهای توسعه یافتگی، تحرک و قدرت جابجایی کالا و خدمات است و این قدرت جابجایی جز با رشد و توسعه صنعت و حمل و نقل به دست نمی آید.بخش حمل و نقل بالاخص حمل و نقل بین المللی از جمله بخشهای زیربنایی هر اقتصاد است و معاملات و مبادلات بین المللی بدون بهره جستن از حمل و نقل و امکانات آن عملا امکان پذیر نیست.در این تحقیق با توجه به گستردگی حمل و نقل بین المللی در ایران، بخش حمل و نقل بین المللی دریایی و جاده ای مورد بررسی قرار گرفت و با شناخت تنگناهای شبکه حمل و نقل بین المللی، پیشنهاداتی جهت بهسازی سیستم موجود حمل و نقل بین المللی از طریق بررسی عوامل موثر بر توسعه سهم بازار این خدمات شامل ظرفیت ناوگان، زیربناها، کرایه حمل و نقل، قوانین و مقررات کمرگی و شبکه اطلاعاتی ارائه گردید.در این رساله، روش تحقیق توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز به دو روش پرسشنامه ای و کتابخانه ای گردآوری شده است. آزمون فرض نسبت موفقیت در جامعه و آزمون فریدمن جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته است. با تجزیه و تحلیل اطلاعات، کلیه فرضیات با 95 درصد اطمینان پذیرفته شد و پیشنهاداتی جهت افزایش سهم بازار حمل و نقل بین المللی دریایی و جاده ای با توجه به تحلیل نتایج آزمون فرضیات ارائه گردید.