در این پایان نامه، الگوریتمهای سیمپلکس دوگانه شبکه ای را مورد بحث قرار می دهیم و نشان می دهیم که برای حل مسئله ماکزیمم جریان تعریف شده روی شبکه با ‏‎n‎‏ گره و ‏‎m‎‏ یال، حداکثر ‏‎2nm‎‏ محورگیری و ‏‎o(n2m)‎‏ زمان لازم دارند. همچنین با اصلاح عملیات این الگوریتم ها، یک الگوریتم سیمپلکس دوگان ارائه می دهیم، بطوریکه مرتبه پیچیدگی آن ‏‎o(n3)‎‏ می باشد. مفاهیم پیش جریان و برچسب های گرهی، اساس کار این الگوریتمها می باشند، بطوریکه در آن یک برچسب گرهی حداکثر، برابر با فاصله گره از مقصد در گراف باقیمانده توسعه یافته می باشد.