مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و از نوع مورد-شاهدی می باشد که با هدف تعیین درک مفهوم سلامت و رفتارهای ارتقا سلامت در افراد معتاد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد روزانه بیمارستان روانپزشکی زاهدان سال 1380 انجام گرفت. نمونه پژوهش متشکل از 65 نفر گروه معتاد بعنوان گروه مورد انتخاب گردیدند و به همین تعداد افراد غیر معتاد به عنوان گروه شاهد از همراهیان غیر معتاد بیماران انتخاب گردیدند. دو گروه بر اساس متغیرهای سن، جنس تحصیلات و درآمد که از پرسشنامه دموگرافیک و فردی به دست آمدند همتا شدند. اطلاعات بصورت یک مرحله ای و با مصاحبه و پرسشنامه درک مفهوم سلامت و رفتارهای ارتقا سلامت جمع آوری و دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند که واحدهای مورد پژوهش، بیشترین میانگین امتیاز را افراد معتاد و غیر معتاد از مدل ایفای نقش و کمترین میانگین را گروه معتاد و غیر معتاد از مدل بالینی درک مفهوم سلامت کسب نمودند. همچنین در درک مفهوم سلامت و رفتارهای ارتقا سلامت دو گروه تفاوت معنی داری داشتند به طوریکه که گروه معتاد از درک مفهوم سلامت بالاتری نسبت به گروه غیر معتاد برخوردار بود اما رفتارهای سلامت (بطور کلی) افراد غیر معتاد وضعیت بهتری نسبت به گروه معتاد داشتند. و در شاخص های ورزش، مسئولیتهای بهداشتی و تغذیه ارتقا سلامت گروه معتاد و غیر معتاد اختلاف معنی داری داشتند. یافته ها همچنین نشان دادند که بین درک مفهوم سلامت و رفتارهای ارتقا سلامت در هر دو گروه معتاد و غیر معتاد رابطه معناداری وجود داشت.