بررسی کارآئی درمانهای رادیکال کوتاه مدت در مالاریای ویواکس: بیماری مالاریا بدون شک از مهمترین و شاید مهمترین بیماری انگلی بشر می باشد. علیرغم تلاش در جهت ریشه کن کردن بیماری لفظ ریشه کن امروزه کاربردی ندارد چرا که تجربیات در طول سالها نشان داد که ریشه کن کردن بیماری تقریبا غیر ممکن می باشد لذا محققین درصدد برآمدند که معقولترین روشهای مبارزه را که شامل درمان بیماری می باشد جایگزین تفکر قبلی کنند. کلیه تلاشهای بعمل آمده در زمینه مبارزه با بیماری لازم ولی ناکافی بوده است. در مطالعه ای که ما ترتیب داده ایم در یک کارآزمائی بالینی از نوع تصادفی ‏‎(rct)‎‏ کارآئی درمانهای رادیکال کوتاه مدت در مالاریای ویواکس بررسی شده و با درمان استاندارد مقایسه شد بدین منظور در یکی از مناطق مالاریا خیز کشور (استان سیستان و بلوچستان) بیماران مبتلا به مالاریای ویواکس که در ماههای تیر و مرداد سالهای 75 و 76 مبتلا به بیماری شده بودند در 5 گروه مختلف قرار گرفتند گروه اول فقط یکهفته با سه قرص پریماکین علاوه بر درمان معمول کلروکین که در همه گروه ها مشترک بود گرفتند گروه دوم، سوم و چهارم و پنجم بترتیب 2، 4، 8 هفته درمان شدند گروه پنجم گروه درمان کلاسیک بود که میزان عود در گروه های دیگر را در نهایت با آن مقایسه کردیم. هدف از مطالعه امکان جایگزینی درمانهای کوتاه مدت بجای درمان استاندارد به جهت کاهش هزینه ها، افزایش پذیرش بیمار و مهمتر از همه کاهش خطر همولیز در مبتلایان به ‏‎g6pdd‎‏ که در منطقه شایع می باشد بود. در نهایت پس از جمع آوری داده ها و آنالیز آماری آنها به این نتیجه رسیدیم که اگر چه میزان عود بجز در گروه 4 (یعنی درمان 6 هفته ای) با درمان استاندارد اختلاف معنی دار دارد ولی این اختلاف بقدری ناچیز است که با عنایت به تمام مسائل و مشکلات درمانی مذکور می توان درمان 4 هفته ای را جایگزین درمان کلاسیک نمود.