سرخارگل (echinacea purpurea) از جمله گیاهان دارویی مورد استفاده در صنایع داروسازی و تقویت کننده سیستم دفاعی بدن می باشند. تولید ریشه ی مویین از طریق انتقال t-dna پلاسمید ri از باکتری agrobacterium rhizogenes به سلول های گیاهی انجام می شود. امروزه به طور وسیع از این باکتری جهت انجام عمل تراریختی و ایجاد ریشه تراریخت استفاده می گردد. با توجه به اهمیت دارویی در گیاه سرخارگل ایجاد سیستم کشت ریشه های موئین ضرورت پیدا می کند. در این تحقیق تاثیر سویه های مختلف آگروباکتریوم رایزوژنز شامل a13، a4، 15834 و ar15834 حاوی وکتور دوگانه pbi121 بر درصد تشکیل ریشه های موئین در دو ریزنمونه برگ و هیپوکوتیل و نیز میزان بیوسنتز ترکیبات فنلی کل و محتوای پلی ساکاریدی ریشه های موئین حاصل تراریختی با باکتری فوق در مقایسه با ریشه های غیر تراریخت (شاهد) مورد بررسی قرار گرفت.

در این پژوهش ساختار تشریحی - تکوینی مریستمهای رویشی، زایشی، اجزای ساختاری گل، نمو بساک و تخمکها تاتشکیل رویان در دو گونه از سرده مریم گلی ‏‎(salvia officinalis l.s sclaren l)‎‏ از تیره نعنا ‏‎(labiatae)‎‏ با استفاده از روشهای متداول سلول - بافت شناختی و با کمک میکروسکوپهای نوری بررسی و مقایسه شد. شمارش کروموزومی و مقایسه وضع کروموزومهای بین دو گونه انجام شد و خواص ضدمیکروبی عصاره های آبی و متانولی 80% با تاثیر این عصاره ها بر سویه هایی از باکتریها و قارچها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع ساختار تشریحی مریستمها و مراحل تکوین بخشهای مورد مطالعه دراین دو گونه مشابه می باشد. مریستمهای راسی رویشی از نوع برجسته (محدب)، گل آذین نامحدود و از نوع سنبله - گرزن است. تشکیل پریموردیمومهای کاسبرگی و گلبرگی تقریبا همزمان و مقدم بر تشکیل پریموردیومهای پرچمی است. در بساکها سلولهای تاپتومی از نوعی ترشحی، اغلب دو هسته ای تترادها با آرایش چهار وجهی (رومبوئیدیک)، گردها تقریبا کروی و شش منفذی هستند. مادگی دو برچه ای، تمخکها واژگون و دارای یک پوشش کاملا رشد یافته می باشند.رویانها دارای بخش تنه ای گسترش یافته و دولپه بسیار کوچک هستند. بافت آندوسپرم در خارج از لپه گسترش زیادی دارد. بررسی ها عدد کروموزومی را برای گونه ‏‎‏‎s.officinalis‎‏ ‏‎2n=14 ‎‏ و برای گونه ‏‎2n=22 s.sclarea‎‏ نشان داد. بررسی خواص ضدمیکروبی عصاره ها به روش اندازه گیری قطر هاله مهار رشد و تعینی حداقل غلظت موثر نشان داد که عصاره های آبی تنها بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اثر مهار رشد از نوع باکتری کشی و عصاره های متانولی بر روی همه باکتریها و برخی قارچهای مورد آزمایش اثر مهار رشد داشتند. عصاره ها در مرحله زایشی خواص ضدمیکروبی بیشتری داشتند و حداقل غلظت موثر ‏‎(mic)‎‏ برای عصاره های متانولی بر باکتریها حدود 50 میلی گرم بر میلی لیتر بوده است.