مسایل پوشش حداکثر یکی از مهمترین مسایل مکانیابی است که در آن مکان تعدادی تجهیز به گونه ای تعیین می شود که بیشترین مقدار تقاضا را پوشش دهد. اینگونه مسایل در انتخاب محل مناسب برای استقرار مراکز صنعتی، اقتصادی یا خدماتی کاربردهای فراوانی دارند و به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند در تصمیم گیری مدیران محسوب می شوند. این دسته از مسایل از جمله مسایل ‏‎np-complete‎‏ می باشد و به همین دلیل پیدا کردن جواب بهینه در زمان معقول بویژه برای مسایل بزرگ عملا ناممکن است. از این رو محققین الگوریتم های ابتکاری گوناگونی برای حل این گونه مسایل ارائه نموده اند. الگوریتم ژنتیک که بر مبنای تکامل تدریجی موجودات زنده بنا شده است رویکرد مناسبی برای حل مسایل پوشش حداکثر می باشد. در این مقاله چهار الگوریتم ژنی مختلف طراحی شده و پس از انجام آزمون های مختلف یک الگوریتم ژنی مناسب برای حل مسایل پوشش حداکثر ارائه شده است. سپس با آزمون های گوناگون پارامترهای مختلف الگوریتم نظیر اندازه جمعیت اولیه، تعداد نسل، نرخ تقاطعی و نرخ جهشی معین و پس از آن الگوریتم طراحی شده بر روی مسایل مختلفی که با ابعاد گوناگون و به صورت تصادفی تولید شده اند اجرا شده است. سپس همان مسایل با دو روش گریدی ادینگ و لاگرانژ ساده شده نیز اجرا و نتایج حاصل از آن با الگوریتم ژنتیک مقایسه شده است. ضمن اینکه جواب این حاصل از سه الگوریتم با جواب های بهینه حاصل از نرم افزار لینگو نیز مقایسه شده است. انجام بررسی های فوق نشان داده است که الگوریتم طراحی شده تفوق آشکاری بر دو روش ذکر شده داشته است.