امروزه که دیگر پولیومیلیت را می توان در واقع ریشه کن شده دانست. سندرم گیلن باره درصدر علل شایع فلج عمومی حاد قرار گرفته است. بر این اساس ما بر آن شدیم که روش های مختلف درمانی در بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره بیمارستان حضرت علی اصغر زاهدان در سالهای 77-72 را مورد بررسی قرار دهیم.در مجموع 17 پرونده مورد بررسی قرار گرفت، که از این تعداد بیماران 7 مورد دختر و 10 مورد پسر بوده اند حداکثر شیوع فصلی در این تعداد بیماران وجود نداشت.تعداد 5 بیمار سابقه گرفتاری تنفسی و تعداد 3 بیمار سابقه گاستروآنتریت و 3 بیمار سابقه هر دو بیماری و یک بیمار سابقه عفونت ادراری را قبل از این سندرم داشته اند.2 بیمار سابقه دریافت واکنس ‏‎opv‎‏ را در یک ماه قبل ذکر می کنند. شکایت عمده بیماران در موقع مراجعه عدم توانایی در راه رفتن بوده است.گرفتاری اعصاب کرانیال در 4 بیمار وجود داشت. در 13 بیمار ‏‎pr‎‏، ‏‎csf‎‏ واضحا بالا بوده است. ‏‎ncv, rmg‎‏ در 13 بیمار انجام شده که 11 بیمار تغییراتی به نفع ‏‎gbs‎‏ داشته اند. یک بیمار در اثر ایست قلبی - تنفسی فوت کرده است.یک بیمار تحت درمان با کورتیکواستروئید و فیزیوتراپی قرار گرفته که بعد از 17 روز قادر به راه رفتن بوده است. در 7 بیمار مورد مطالعه تعویض پلاسما انجام گردیده است که جواب به درمان رضایت بخش بوده است. 4 بیمار نیز ‏‎ivig‎‏ دریافت کرده اند که در مدت بستری بیش از 90% علایم حرکتی شان بهبود یافته است. 5 بیمار دیگر علاوه بر دریافت ‏‎ivig‎‏، تعویض پلاسما نیز شده اند که هنگام ترخیص مشکلی در راه رفتن نداشته اند.