در سالهای اخیر دولت ایران، به منظور توسعه و آبادانی کشور و ایجاد رونق اقتصادی و همچنین افزایش بهره وری، به نحو گسترده ای از سیاست استفاده از سرمایه و تکنولوژی خارجی در بخش عمرانی و زیربنایی استقبال نموده است. به همین علت، در چند سال گذشته شاهد عقد قراردادهای بسیاری از طرف سازمانها و شکرتهای دولتی و خصوصی با شرکتهای خارجی در جهت اجرای پروژه های عمرانی بوده ایم که موضوع مشارکت شرکتهای خارجی در این قراردادها به شکلهای مختلفی از جمله تامین سرمایه، خدمات مشاوره و طراحی، خدمات مدیریت و یا اجرای پروژه بوده است. بطور کلی در اینگونه قراردادها که در این تحقیق قراردادهای بین المللی عمرانی نامیده می شوند، طرفین وارد بازار بین المللی ساخت و ساز می گردند که تفاوتهای مهمی را با بازار ساخت و ساز در داخل کشور دارد. علاوه بر این پروژه های مذکور که دربرگیرنده مبالغ بسیار هنگفتی می باشند، معمولا با استفاده از سیستم های نوین مدیریتی و قراردادی اجرا می گردند که نسبت به سیستم های سنتی از پیچیدگی بیشتری برخوردار می باشند. لذا باید گفت که مدیریت این پروژه ها از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار بوده و دارای روشها و مسائل خاصی می باشد که عدم آگاهی و توجه نسبت به آنها می تواند منجر به بروز خسارات سنگینی گردد. یکی از مهم ترین بخش های مدیریت پروژه های بین المللی عمرانی، مدیریت قرارداد و علی الخصوص مسائل حقوقی اینگونه قراردادها مانند مسائل مربوط به سرمایه گذاری، ثبت و استقرار شرکتهای خارجی، مسائل مربوط به بیمه، مالیات، ضمانتنامه ها، و مهم تر از همه مسائل مربوط به اختلافات و دعاوی می باشد. آشنایی مدیران پروژه ها با این مبانی حقوقی باعث می گردد تا بتوانند در زمان تنظیم و در زمان اجرای قرارداد از بروز موانع و اختلافات قراردادی جلوگیری کرده و در صورت بروز، آنها را به بهترین شیوه ممکن حل نمایند و در یک کلام در جهت تامین اهداف و به حداقل رساندن خسارت طرفین قرارداد عمل نمایند. لذا در این تحقیق سعی شده است که مهم ترین مبانی و مسائل حقوقی قراردادهای مذکور معرفی و از دیدگاه مدیریت قرار داد مورد مطالعه قرار گیرد.