شقاق مقعد بیماری شایع ناحیه آنورکتال می باشد. با بررسی های مانومتریک ثابت شده که اسپاسم اسفنکتر آنال و افزایش فشار مقعد، عامل ایجاد شقاق می باشد و بنابراین هدف از درمان فیشر آنان بر روی کاهش تونسیته و فشار اسفنکتر متمرکز شده است.لترال اسفنکتروتومی داخلی درمان رایج شقاق مزمن مقعد می باشد که اشکال اساسی آن امکان ایجاد بی اختیاری مدفوع می باشد. از جمله درمانهای طبی که امروزه جهت شقاق مقعد مورد بررسی قرار گرفته است استفاده از تزریق توکسین بوتولیسم و پماد نیترات بصورت موضعی می باشد که عارضه جراحی را مرتفع می سازد.