هدف از این مطالعه توصیفی، تعیین میزان جداسازی استافیلوکک مقاوم به متی سیلین ‏‎(mrsa)‎‏ در 5 بخش ( ‏‎icu‎‏، سوختگی، جراحی عمومی، جراحی اعصاب و ارتوپدی) بیمارستان آموزشی خاتم الانبیا زاهدان و بررسی حساسیت دارویی ‏‎mrsa‎‏ به سایر آنتی بیوتیکها می باشد. در طی 5 ماه (فروردین تا مرداد 1380) از 231 نمونه بالینی بدست آمده از بیماران بستری در این بخشها در 6 نمونه استافیلوکک اورئوس بدست آمده است (6/2%) مقاومت دارویی با تست ‏‎(kirby- bayer methd) disk diffusion‎‏ تعیین شد. از 6 نمونه ذکر شده، 2 نمونه (3/33% مقاوم به متلی سیلین بودند، 3 نمونه (50%) حساسیت نسبی داشته و یک نمونه (7/16%) ساس به متی سیلین بود.مقاومت استافیلوکک اورئوس به ونکومایسین، نیز مورد بررسی قرار گرفت، نتایج نشان می دهد که 3 مورد از 6 نمونه ذکر شده حساس به ونکومایسین، 2 مورد دارای حساسیت نسبی و یک مورد مقاوم به ونکومایسین ‏‎(vrsa)‎‏ می باشد. یکی از نمونه هایی که مقاوم به متی سیلین بود به ونکومایسین نیز مقاوم بود و نمونه دیگر حساسیت نسبی داشت. از نظر آماری بین میزان جداسازی ‏‎mrsa‎‏ در این طرح و نتایج ثبت شده در دفاتر آزمایشگاه اختلاف معنی داری وجود دارد ‏‎(p<0.01)‎‏ براساس نتایج بدست آمده مشخص می شود که مقاومت به متی سیلین و ونکومایسین نه تنها در بخشهای بیمارستان وجود دارد، بلکه در حال افزایش نیز هست.