برای تعیین پراکندگی، وفور و آلودگی کنه های نرم (آرگازیده) در شهرستان خلخال، 13 روستا از 7 دهستان بطور تصادفی انتخاب گردید. برای نمونه برداری از اماکن هر روستا 10 مکان شامل 5 اتاق و 5 اصطبل در 5 جهت (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) انتخاب گردید که در هر مکان نمونه برداری در مدت 1 ساعت، به روش مستقیم و بوسیله پنس ‏‎(hand-catch)‎‏ انجام شد. در این بررسی جمعا 1421 کنه نرم از اماکن داخلی جمع آوری شد و پس از انتقال به بخش انگل شناسی انستیتو پاستور ایران با استفاده از کلید تشخیص کنه ها مورد شناسایی قرار گرفتند. در نهایت سه گونه از دو جنس آرگاس و اورنیتودوروس شناسایی شدند. از جنس آرگاس گونه آرگاس پرسیکوس حدود 8/13% کنه ها را تشکیل می داد (وفور آن 5/1 کنه در هر مکان بود) و پراکندگی نامنظم در برخی دهستانهای شهرستان خلخال داشت. از جنش اورنیتودوروس گونه اورنیتودوروس لاهورنسیس که حدود 9/45% کنه ها را تشکیل می داد، بالاترین وفور (01/5 کنه در هر مکان) و تقریبا پراکندگی کامل در غالب دهستانهای شهرستان خلخال داشت. گونه اورنیتودروس تولوزانی نیز که حدود 3/40% کنه ها را تشکیل می داد با وفور 40/4 کنه در هر مکان تقریبا پراکندگی کامل در اغلب دهستانهای شهرستان خلخال را داشت. چهارده لانه جوندگان از 7 دهستان نیز برای تعیین انتشار و میزان وفور کنه های نرم در فضای باز مورد بررسی قرار گرفت که از هیچکدام از روستاهای بررسی شدن کنه نرمی جمع آوری نشد. به منظور تعیین آلودگی کنه های اورنیتودوروس تولوزانی به بورلیا پرسیکا، سوسپانسیون تهیه شده از کنه های اورنیتودوروس تولوزانی هر یک از روستاها جداگانه به دو سوری دو کوبی تزریق گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که کنه های جمع آوری شده از روستاهای تزرنق (از دهستان خاندبیل غربی)، خوجین (از دهستان خاندبیل شرقی) و روستای بیرق (از دهستان خورش رستم شمالی) آلوده به بورلیا پرسیکا بودند. بطوریکه 23% روستاهای مورد مطالعه کنه های آلوده داشتند. برای تعیین درصد میزان آلودگی کنه اورنیتودوروس تولوزانی به بورلیا پرسیکا تعداد 45 کنه تولوزانی از روستاهای آلوده جمع آوری شد و پس از تغذیه و خونخواری از بدن سوریها و تهیه لام خونی از نظر وجود بورلیا پرسیکا، کنه های روستای تزرنق به میزان 22%، روستای خوجین به میزان 12% و روستای بیرق به میزان 9% آلوده به بورلیا پرسیکا بودند.