با توجه به تحقیقات اخیر، تری آزینو تیا دی آزول ها و تری آزولو تیا دی آزول عمدتا دارای خواص بیولوژیک متفاوتی هستند. نظر به اینکه سنتز و خصوصیات بیولوژیک 1,2,4- تری آزینو ]3,4- b [ ]1,3,4[ تیا دی آزول و 1,2,4- تری آزولو]3,4- b [ ]1,3,4[ تیا دی آزول به ندرت گزارش شده بود، ما را بر آن داشت که مجموعه واکنش هایی را جهت سنتز این گونه ترکیبات با خصوصیات بیولوژیک متفاوت طراحی و اجرا کنیم که در نهایت منجر به سنتز 1,2,4- تری آزینو ]3,4- b [ ]1,3,4[ تیا دی آزول ها و 1,2,4- تری آزولو]3,4- b [ ]1,3,4[ تیا دی آزول های استخلاف دار، شد. این ترکیبات از واکنش دو ترکیب 1و4 با کربوکسیلک اسید های متفاوت در حضور pocl3 ، در شرایط رفلاکس و به مدت زمان 1 الی 4 ساعت بدست آمد شایان ذکر است که مشتقات جدید سنتز شده توسط طیف سنجی 1h nmr و طیف سنجی ir و همچنین از طریق آنالیز عنصری (chns) شناسایی شدند.

با توجه به اهمیت جمع شدگی در رفتار ملات های تعمیری، در این پروژه جمع شدگی در حالت آزاد و مقید شش نوع ملات تعمیری مورد آزمایش قرار گرفته است. تاثیر متغیرهایی از قبیل وجود میکروسیلیس، وجود لاتکس، پودرهای جبران کننده جمع شدگی و نسبت آب به سیمان و نوع سنگدانه مورد توجه بوده است. برای جمع شدگی در حالت مقید، چهار سطح تماس مختلف در نظر گرفته شده است. همچنین برای هریک از سطوح تماس، میزان جمع شدگی در سه ناحیه مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روز اول اندازه گیری جمع شدگی، روز پایان عمل آوری بوده است پس از آن برای دو ماه هر هفته یک اندازه گیری انجام شده است. بر روی نمونه های ساخته شده از ملات های مختلف، دو آزمایش مقاومت کششی و فشاری در سنین 4 و 14 و 28 روز و دو ماه انجام شده است. طبق نتایج بدست آمده استفاده از لاتکس به میزان 15 درصد باعث افزایش جمع شدگی شده است. مصرف 7 درصد میکروسیلیس باعث کاهش جمع شدگی شده است. همچنین استفاده از ماسه سیلیسی باعث کاهش جمع شدگی شده است. با کاهش نسبت آب به سیمان از 34/0 به 3/0، جمع شدگی کاهش یافته است. استفاده از پودرهای جبران کننده نیز باعث کاهش جمع شدگی شده است. بررسی سطوح مختلف در حالت مقید نشان می دهد که خراشدار بودن سطوح باعث کاهش جمع شدگی مقید شده است. وجود تکیه گاه جانبی نیز باعث کاهش جمع شدگی مقید شده است. نسبت جمع شدگی مقید به جمع شدگی آزاد حدود 4/0 - 3/0 بوده است.