اکسیداسیون الکتروشیمیایی 4-آمینو-3-تیو-5-متیل-1 و 2 و 4- تری آزول ‏‎(i)‎‏، 4-آمینو-3-تیو-5-فنیل-1 و 2 و 4- تری آزول ‏‎(ii)‎‏ و 3-تیو-5-فنیل-1 و 2 و 4- تری آزول ‏‎(iii)‎‏ در سطح الکترود کربن شیشه ای با استفاده از روشهای ولتامتری کلاسیک ‏‎(dc)‎‏، ولتامتری پالس تفاضلی ‏‎(dp)‎‏ و ولتامتری چرخه ای ‏‎(cv)‎‏ در بافر استات با ‏‎ph‎‏ برابر 6/4 مورد مطالعه قرار گرفته است. هر سه ترکیب در رویش مثبت یک موج آندی در پتاسیل حدود 9/0 تا 13/1 ولت نشان داده، بدون اینکه هیچ موج کاتدی در روبش معکوس ظاهر گردد. رابطه جریان موج با غلظت و سرعت روبش ماهیت انتشاری فرایند الکترودی را تائید نموده است. ضریب انتقال برای این ترکیبات با استفاده از سه روش متفاوت حدود ‏‎a=0/5‎‏ بدست آمده است. همچنین رسم تابع جریان نسبت به سرعت روبس، وجود واکنش شیمیایی همراه (مکانیسم ‏‎ec‎‏) را تائید کرده است.مطالعات ‏‎ph‎‏ هر سه ترکیب در گستره ‏‎ph‎‏ برابر 12-1 در بافر برایتون - رابینسون با استفاده از دو روش ولتامتری کلاسیک ‏‎(dc)‎‏ و ولتامتری پالس تفاضلی ‏‎(dp)‎‏ انجام گرفته است. با افزایش ‏‎ph‎‏ پتانسیل موج به سمت مقادیر کمتر مثبت جا به جا شده که شاهدی بر حضور اجزای اکسیدی به شکل پروتونه می باشد. وابستگی پتانسیل و جریان موج به ‏‎ph‎‏، به شکل یک منحنی تفکیکی می باشد که دارای یک نقطه شکست ‏‎(pka)‎‏ در حدود ‏‎ph‎‏ برابر 5/8-5/7 است در ‏‎ph‎‏های بین 2-6 برای تمام ترکیبات رسم پتاسیل موج بر حسب ‏‎ph‎‏ منجر به خط راستی با شیب حدود 059/0 می شود که نشان می دهد انجام مراحل اکسیدی از طریق مکانیسمی صورت می پذیرد که نسبت به پروتون به الکترون در آن یک می باشد.کرونوآمپرومتری و ولتامتری در سطح الکترود چرخان نیز وجود مکانیسم ‏‎ec‎‏ را تائید می کنند. کولومتری در پتانسیل کنترل شده برای سه ترکیب، تعداد الکترون را برابر یک نشان داده است.بر اساس مطالعات انجام شده نتیجه می شود مکانیسم احتمال بصورت اکسید شدن و تولید رادیکال در یک مرحله، سپس دیمر شدن دو رادیکال و تشکیل یک دیمر در مرحله بعدی می باشد.