زمانبندی گروهی یک روش برنامه ریزی و زمانبندی کارها در سیستم تولید سلولی است. در مسائل زمانبندی گروهی، هدف تعیین ترتیب ورود خانواده ها به هر سلول و مرتب کردن کارهای هر خانواده است، به طوری که معیارهای مورد نظر بهترین مقدار ممکن را بدست آورند. در این تحقیق یک مساله زمانبندی گروهی برای سیستم تولید سلولی در حالت جریان خطی بررسی و به منظور تطبیق بیشتر مدل با شرایط واقعی، چهار معیار زمانبندی با هم در نظر گرفته شده است. این معیارها عبارتند از: کمینه کردن مدت زمان ساخت، کمینه کردن متوسط زمان زودکردکارها، کمینه کردن متوسط زمان دیرکرد کارها و کمینه کرد انحراف معیار مغایرت زمان تکمیل از زمان تحویل کارها. در میان معیارهایی که در مسائل زمانبندی در نظر گرفته شده اند، این چهار معیار معروفترین آنها می باشند و بیشتر از بقیه معیارها مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین با توجه به این نکته که بیشتر اوقات از روش تولید به هنگام برای برنامه ریزی سیستم تولید سلولی استفاده می شود. این معیارها با سیستم ‏‎jit‎‏ هم مطابقت دارند. برای مساله مورد بررسی در این تحقیق یک مدل برنامه ریزی خطی-عدد صحیح ارائه شده است و به جهت اینکه عمده مسائل زمانبندی گروهی از نظر پیچیدگی محاسباتی جزو مسائل ‏‎np-hard‎‏ قرار می گیرند، از الگوریتم ‏‎simulated annealing‎‏ برای حل مدل استفاده شده است. برای تعیین کارایی مدل پیشنهادی از یک الگوریتم بهبود دهنده ابتکاری استفاده شده است. تعداد 90 مساله در اندازه های 3 سلول و 5 خانواده، 6 سلول و 8 خانواده، 8 سلول و 9 خانواده، تولید شده است. این مسائل توسط الگوریتم ابتکاری و الگوریتم ‏‎sa‎‏ در حالتی که نقطه اولیه به صورت تصادفی ایجاد می گردد و حالتی که نقطه اولیه توسط الگوریتم ابتکاری تولید می شود، حل شده اند. نتایج حاصل نشان می دهد، هر چند الگوریتم ‏‎sa‎‏ در مورد هر یک از معیارها به صورت مجزا به جوابهای بهتری نسبت به روش ابتکاری رسیده است، ولی هنگام ترکیب معیارها با هم جواب نهایی از این مقادیر فاصله می گیرد. در جوابهای حاصل از الگوریتم ‏‎sa‎‏ مدت زمان ساخت و متوسط زمان دیر کرد، بیشتر از مقادیر متناظر حاصل از الگوریتم ابتکاری است، و متوسط زمان زودکرد کارهای واریانس دیرکرد کارها برای این مسائل از مقادیر بدست آمده توسط الگوریتم ابتکاری بهتر است.