تحقیق حاضر بر روی سه گونه سرده بنگ دانه ‏‎(h.niger l., h.arachnoideus pojark , h.pusillus l.)‎‏ انجام شد که از تبریز و حومه آن در مراحل مختلف رشد جمع آوری شدند و از کشتهای آزمایشی مختلف گلخانه ای-مزرعه ای آنها نیز در مراحل مختلف رشد، نمونه برداری شد. نمونه های گیاهی بعداز جمع آوری، خشک و پودر شدند و سپس آلکالوئید تام آنها به روش ‏‎hultin‎‏ و ‏‎torsell‎‏‏‎‎‏ (1965) استخراج شد. نتایج بدست آمده به شرح زیر است:1) در گونه ‏‎h.arachnoideus pojark.‎‏ ، در برگهای مختلف گیاه مقادیر آلکالوئیدها از برگهای راسی به سمت برگهای طوقه ای کاهش نشان دادند و در برگهای طوقه ای از نظر کیفی، تعداد بیشتری آلکالوئید مشاهده شد. 2) بهترین نوع کشت از نظر رشد گیاهان و مقادیر آلکالوئیدی، کشتی بود که در آن گیاهان در ابتدای بهار در زمین بذرپاشی شده و با شرایط مطلوب محیطی جوانه زنی کرده بودند و گیاهان دو ساله یک دوره سرما (خوب زمستانی) را سپری کرده بودند. 3) در تمامی مراحل رشد در هرسه گونه مورد مطالعه، مقدار اسکوپلولامین بیشتر از هیوسیامین بود، یعنی آلکالوئید عمده را در این گونه ها اسکوپولامین تشکیل می داد.