تراکم یکی از ساده ترین و ارزانترین روشهای بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی خاکهاست. حدود اثربرگ نیز یکی از مشخصات اصلی و تعیین کننده خاکها، مخصوصا خاکهای رسی است. در این پایان نامه ارتباط این دو آزمایش مهم و متداول مهندسی عمران بررسی شده است.به این ترتیب که با انجام آزمایشهای تراکم (با سه روش مختلف تراکم) بر روی خاکهای رسی با خواص خمیری مختلف، اثر خواص خمیری خاک رس (حد روانی، حد خمیری، نشانه خمیری) بر روی مشخصات تراکم آن و اثر و انرژی تراکم بر روی مشخصات تراکم خاکهای رسی با خواص خمیری مختلف بررسی شده است.در این پایان نامه نتیجه گیری شده است که دانسیته خشک حداکثر حاصل از تراکم خاکهای رسی با افزایش حد روانی، حد خمیری و نشانه خمیری بصورت لگاریتمی کاهش می یابد. همچنین درصد رطوبت بهینه تراکم با افزایش حد روانی و حد خمیری بصورت خطی و با افزایش نشانه خمیری بصورت لگاریتمی افزایش می یابد.اثر درصد ریزدانه خاکهای رسی بر روی مشخصات تراکم بصورت تاثیر آن بر روی خواص خمیری خاک می باشد و با تغییر نوع کانی و در یک درصد ریزدانه ثابت مشخصات تراکم خاکهای رسی میتواند بصورت وسیع تغییر کند. در این پایان نامه، همچنین روابطی برای تخمین مشخصات تراکم خاکهای رسی (درصد رطوبت بهینه و دانسیته خشک حداکثر) تحت آزمایش تراکم پروکتور استاندارد و اصلاح شده ارایه شده است.سپس با مطالعه شکل منحنی تراکم خاکهای رسی با نشانه خمیری مختلف نتیجه گیری شده است که با افزایش نشانه خمیری حساسیت منحنی تراکم نسبت به تغییرات درصد رطوبت کمتر می شود و کنترل دقیق درصد رطوبت تراکم در اجرای خاکریزهای رسی با نشانه خمیری بالا بهبود قابل توجهی در نتایج تراکم ایجاد نمی کند. همچنین بررسی اثر افزایش تراکم در خاکهای رسی مختلف نشان داده است که اثر افزایش انرژی تراکم در خاکهای رسی با نشانه خمیری بالا بیشتر از خاکهای رسی با نشانه خمیری پایین می باشد. لذا با توجه به این موضوع و همچنین تاثیر قابل توجهی که افزایش انرژی تراکم بر کاهش درصد رطوبت بهینه رسهای با نشانه خمیری بالا دارد، افزایش انرژی درتراکم این خاکها توصیه شده است.