مسلح نمودن خاک و موارد استعمال گوناگون آن، امروزه بطور گسترده ای در مهندسی ژئوتکنیک توسعه یافته است. یکی از روشهایی که استفاده از آن امروزه در حال گسترش است. پایدار نمودن در جای شیب های طبیعی موجود می باشد. در این روش نحوه اجرا بدین صورت است که ورقه های ژئوسنتتیک درون ترانشه هایی که بصورت عرضی ایجاد می شوند، نهاده شده و دو طرف آن با مصالح زهکش پر می شود. پایان نامه پیش روی، به معرفی و تبیین یک روش تحلیلی و تئوریک برای بررسی پایداری این نوع شیروانی های مسلح خواهد پرداخت. مطالعات مشابهی تاکنون در داخل کشور انجام گرفته است. از طرفی تحقیقات انجام شده در این مورد نیز عمدتا آزمایشگاهی بوده و مطالعات و بررسیهای جامعی در مورد چگونگی تحلیلی این نوع سازه های خاکی صورت نپذیرفته است. روش بکار رفته در آنالیز، تعادل حدی می باشد که با در نظر گرفتن مکانیزم لغزش دو صفحه ای، ضریب اطمینان در برابر لغزش بلوکی ازخاک ما بین دو ترانشه موازی و ضریب اطمینان در برابر بیرونکشیدگی عناصر تسلیح از درون توده خاک محاسبه شده و در نهایت حداقل مقاومت لازم برای عناصر تسلیح تعیین خواهد شد. اثر عوامل و بارهای خارجی از جمله فشار سربار بر روی تاج شیروانی، فشار آب زیرزمینی و نیروهای اینرسی ناشی از زلزله نیز، در فرمول بندی معادلات مدنظر قرار گرفته اند. علاوه بر بررسی فوق، تحقیقی نیز بر روی وقوع پدیده قوس زدگی در خاک و اثر آن بر روی ضریب اطمینان انجام شده است. در نهایت با نوشتن یک برنامه رایانه ای و انجام مطالعات پارامتریک، اثر عناصر قائم بر روی پایداری بررسی شده است. نتایج حاصل از تحقیق بخوبی نشان داده اند که مسلح نمودن شیروانی ها با استفاده از پارچه گونه های قائم، تاثیر مطلوبی بر روی افزایش ضریب اطمینان و پایداری چنین شیروانی هایی خواهد داشت. نتایج بدست آمده به نحو قابل توجهی با نتایج حاصل از آزمایشات انجام گرفته در این زمینه، مطابقت داشته است. همچنین این نتیجه حاصل شده است که لحاظ نمودن اثر پدیده قوس زدگی باعث افزایش ضریب اطمینان نسبت به شرایط عادی خواهد شد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان به و محل کاربرد این روش اشاره نمود:1- افزایش شیب شیروانی ها به منظور بهبود دید وسایل نقلیه در عملیات تعریض جاده ها.2-تغییر کاربری بالا و پایین یک شیب طبیعی و نیاز به افزایش ضریب اطمینان در برابر گسیختگی.