تاکنون روش ها و چارچوب های متعددی برای پیاده سازی مدیریت دانش معرفی و اجرا شدهاند اما علیرغم این موضوع نرخ شکست آن ها قابل توجه است و این روش ها نتوانسته اند بسیاری از نیازها و خواسته های مدیریت دانش را به تحقق برسانند. یکی ار راه های رسیدن به موفقیت در پیاده سازی مدیریت دانش داشتن یک استراتژی مناسب، روشن و برنامه ریزی شده است. این استراتژی عامل مهمی برای سازمان است تا بتواند منابع و توانایی های خود را برای رسیدن به اهدافش سازماندهی کند. بنابراین در این پژوهش به انتخاب استراتژی مناسب مدیریت دانش با توجه به عوامل موثر بر استراتژی های مدیریت دانش در شرکت برق منطقه ای خراسان پرداخته شده است. متدولوژی انتخاب استراتژی این پژوهش که در این تحقیق از آن با عنوان متدولوژی توسعه یافته یاد می شود، توسعه ای از متدولوژی خدیور و همکاران برای انتخاب استراتژی مناسب مدیریت دانش است. در متدولوژی توسعه یافته این پژوهش یک رویکرد اصلاحی به عوامل موثر بر استراتژی های مدیریت دانش در متدولوژی خدیور و همکاران اضافه خواهد شد و علاوه بر آن روشی برای تعیین مولفه های دارای اولویت بهبود، برای پیاده سازی استراتژی انتخابی پیشنهاد می گردد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استراتژی انتخاب شده بوسیله متدولوژی توسعه یافته، نسبت به استراتژی انتخاب شده با متدولوژی خدیور و همکاران، هماهنگی بیشتری با برنامه های استراتژیک سازمان دارد و استراتژی انتخابی در متدولوژی توسعه یافته با توجه به هر سه دیدگاه موجود در مدیریت دانش که عبارت از دیدگاه منابع انسانی، دیدگاه فناوری و دیدگاه راهبردی است، صورت می گیرد. همچنین نتایج حاصل از پیاده سازی متدولوژی در شرکت برق منطقه ای خراسان نشان می دهد که اگرچه شرکت در معاونت طرح و توسعه نیاز به بهبود هر دو استراتژی انسان محور و سیستم محور دارد اما استراتژی سیستم محور اولویت بیشتری برای بهبود دارد.

چکیده ندارد.

در این پژوهش ضرائب معادله نفوذ آب به خاک در شیار (فارو) از حل معادله بیلان حجم با استفاده از اطلاعات پیشروی جبهه آب تعیین گردید. آزمایش با دبی های مختلفی در محدوده دبی مینیمم مجاز الی دبی ماکزیمم مجاز صورت گرفت و برای هر دبی ضرائب و معادلات متفاوتی به دست آمد. همچنین با شبیه سازی جریان با استفاده از مدل موازنه حجم (بیلان حجم)، دو روش آبیاری، آبیاری با دبی ثابت و دبی کاهشی مورد بررسی قرار گرفت. دبی کاهشی خود در دو حالت در نظر گرفته شده است. در روش اول کاهش دبی بعد از تکمیل فاز پیشروی و در روش دوم کاهش دبی در نصف کل زمان آبیاری منظور گردید. برای هر تیمار آبیاری که با دبی مشخصی در نظر گرفته شده بود راندمان آبیاری نظیر عمق های مختلف آبیاری محاسبه گردید. نتایج حاصله نشان داد که میزان نفوذ ارتباط مستقیمی با عمق آب و محیط خیس شده در شیار دارد و ثابت شد که آبیاری شیارهای مورد مطالعه (با طول معین) در صورتی که از روش دبی کاهشی مربوط به سیستم گارتون (فاز پیشروی برابر فاز خیس شدن) استفاده گردد، آبیاری حداکثر تا عمق 7/2 سانتی متر قابل انجام است. همچنین با ارزیابی سیستم آبیاری شیاری که در مزرعه با روش دبی ثابت اعمال می شود، مشخص شد که راندمان کاربرد، در حدود 25 الی 29 درصد می باشد که راندمان پائین بوده و نیاز به اصلاح دارد، علت پائین بودن راندمان کاربرد، آبیاری بیش از حد مزرعه و تلفات زیاد آب می باشد.جهت اصلاح راندمان کاربرد می توان از آبیاری بیش از حد جلوگیری نمود، و با اعمال روش آبیاری با دبی کاهشی راندمان را به میزان قابل توجهی نسبت به شرایط موجود بهبود بخشید.