حوضه آبخیز به عنوان یک هیدروسیستم متشکل از واحدهای هیدرولوژیک مختلف مرتبط به هم است که نسبت به بارش ورودی واکنش نشان می دهد. ابعاد هیدروگراف رواناب خروجی نشان دهنده شاخص کمی و نهایی عکس العمل حوضه در قبال بارش ورودی به آن است و شناخت روابط موجود بین بارش - رواناب یکی از مباحث مهم علم هیدرولوژی است.به منظور بررسی میزان کارآیی هیدروگراف های واحد کلارک، ناش، اشنایدر، ‏‎scs‎‏، مثلثی و سانتاباربارا در حوضه های آبخیز شمال کشور، در برآورد هیدروگراف رواناب خروجی، چهار حوضه با خصوصیات مختلف انتخاب گردید. برای حوضه های مورد مطالعه ده واقعه متناظر باران - رواناب انتخاب و برای هر واقعه، هیدروگراف رواناب خروجی از روشهای فوق الذکر محاسبه گردید.مقایسه هیدروگرافهای محاسبه ای حاصل از مدلهای مورد تحقیق و هیدروگرافهای مشاهده ای وقایع انتخابی نشان می دهد که برای حوضه معرف کسیلیان با مساحت 78/67 کیلومتر مربع مدل سانتاباربارا دارای کمترین مقادیر میانگین خطای نسبی و میانگین توان دوم خطا می باشد و برای حوضه های کسیلیان - شیرگاه و قرآن طالار با مساحت های 341 و 403 کیلومتر مربع روش اشنایدر دارای کمترین مقادیر میانگین خطای نسبی و میانگین توان دوم خطا می باشد و برای حوضه طالار با مساحت 1772 کیلومتر مربع روش اشنایدر دارای کمترین مقادیر میانگین خطای نسبی و میانگین توان دوم خطا می باشد و برای حوضه طالار با مساحت 1772 کیلومرت مربع روش مثلثی کمترین مقدار میانگین خطای نسبی و روش سانتاباربارا دارای کمترین مقدار توان دوم خطا می باشد.