سلولهای پستانداران مکانیسم های ماهرانه ای را برای حمایت بر علیه اثرات سمی و نئوپلاسیک متابولیتهای الکتروفیلیک و گونه های فعال اکسیژن دارند. وجود آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ (گلوتاتیون ‏‎s‎‏ - ترانسفراز، کوئینون ردوکتاز و ‏‎udp‎‏ - گلوکورونوزیل ‏‎s‎‏ ترانسفراز) در کبد یکی از این سدهای دفاعی در بدن انسان و حیوانات هستند. گروهی از موارد شیمیایی با تاثیر بر روی بخش تنظیم کننده ژن در این دسته از آنزیمها و افزایش سنتز این آنزیمها قادرند آنها را فعال سازند. گروهی از این فعال کننده ها همچون ایزوتیوسیاناتها، فلاونوئیدها و آنتی اسیکدانتهای فنلیک در تعداد زیادی از گیاهان حضور دارند. مانند سولفورفان (یک ایزوتیوسیانات) که در بروکلی وجود دارد بدلیل دارا بودن این ترکیب سبب کاهش رشد تومور می گردد.یکی از این داروهای گیاهی محلی که در بسیای از نقاط ایران برای درمان دملهای شبیه سرطان از آن استفاده می گردد گونه ایرانی گیاه ‏‎daphne‎‏ است. کارهای عملی که در چند سال اخیر بر روی این گیاه صورت پذیرفته خواص ضدسرطانی آن را به اثبات رساند. باوجود آنکه ساختار شیمیایی ترکیبات موجود در برگ گیاه گونه ایرانی ‏‎daphne‎‏ (که خواص ضدتوموری دارند) هنوز مشخص نیست ولی بدلیل آنکه سایر گونه های جنس daphne که خواص ضدتوموری دارند دارای ترکیبات دی ترپنی هستند به نظر می رسد گونه ایرانی گیاه daphne نیز به دلیل داشتن این ترکیبات از طریق فعال سازی آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ سرکوب کننده تومور باشد. به همین منظور تعداد 20 عدد موش از نژاد ‏‎wistar‎‏ را انتخاب نمودیم و به مدت 12 هفته آنها را با عصاره آبی برگ گونه ایرانی گیاه daphne تیمار نمودیم. پس از این مدت از بافت کبدی این حیوانات _ میکروزم تهیه شد که حاوی آنزیم ‏‎udp‎‏ - گلوکونوزیل - ترانسفراز می باشد و فعالیت ویژه آنزیم را اندازه گیری نمودیم عدم تغییر فعالیت ویژه آنزیم ‏‎udp‎‏ - گلوکورونوزیل - ‏‎s‎‏ - ترانسفراز حاکی از آن بود که گونه ایرانی گیاه daphne خواص ضدتوموری خود را از طریق فعال سازی آنزیمهای فاز ‏‎ii‎‏ کبدی انجام نمی دهد. در استفاده از گونه ایرانی گیاه daphne به عنوان یک داروی ضدسرطان بررسی عوارض جانبی این گیاه ضروری بنظر می رسید. لذا در این پایان نامه پس از تجویز دارو به 20 موش ‏‎wistar‎‏ (10 نر و 10 ماده) به بررسی اثر دارو بر اندامهایی همچون کبد - کلیه و تاثیر آن در متابولیسم چربی از طریق سنجش فاکتور بیوشیمیایی همچون (بیلی روبین - ‏‎tg‎‏ - کراتی نین) پرداخته شد. و تاثیر سوئی از مصرف این گیاه در کوتاه مدت بر روی حیوانات آزمایشگاهی مشاهده نگردید.